CHP gemisi bir kere daha su almaya başladı. Cumhuriyet'in "Tek Partisi"nden bu yana, müthiş bir doğurganlık sergiliyor. Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası çıkmış ilk farklılaşma olarak. Ardından Serbest Fırka çıkmış. Sonra Demokrat Parti... Ardından Ecevit'in genel başkanlığı ve İnönü'nün tasfiyesi... Ardından Turhan Feyzioğlu'nun Güven Partisi. Sonra Ecevit'in Demokratik Sol Partisi... Sonra Murat Karayalçın'ın Sosyal Demokrat Halkçı Partisi... Erdal İnönü, Deniz Baykal, Altan Öymen, Kemal Kılıçdaroğlu... Sıra sıra genel başkanlar... Bir tek Baykal-Kılıçdaroğlu döneminin içine sayılamayacak ölçüde girift hesaplaşmalar, işbirlikleri ve tasfiyeler giriyor. Baykal, Gürsel Tekin, Önder Sav, Kılıçdaroğlu, Süheyl Batum vs... Siyasi kamuoyu, Kemal Kılıçdaroğlu'nun kendisine verilen krediyi kısa sürede tüketmesine tanıklık ediyor. Şu anda bile CHP içinde müthiş bir ideolojik kamplaşma var. Hatta şu sorulabilir: Acaba AK Parti karşıtlığı dışında CHP'ye oy veren kitleyi bir arada tutan ortak bir payda mevcut mu? CHP'deki fay hatları Belki de bunu bildiği için Başbakan, CHP kitlesini ayrıştıracak fay hatları üzerinde çalışıyor. Ama bu tabii ki Başbakan'ın kabahati değil. Böyle fay hatları olmasa, kimse onun üzerinde çalışma gereği de duymaz. Önder Sav'la Kılıçdaroğlu'nun yollarının ayrıldığı noktada, gündeme gelen "Partide eksen kayması" iddiası derinleşerek sürüyor. Dersim çok daha büyük bir çatlak oluşturdu. 12 milletvekili kalktı, Dersim çıkışı sebebiyle Tunceli Milletvekili Hüseyin Aygün'ü suçlarken, Kılıçdaroğlu'nun "suskun kalması"na da isyan etti. Çok açık bir gerçek var: CHP geçmişini taşımakta zorlanıyor. Hele bu geçmişin bir yanında, Genel Başkan Kılıçdaroğlu'nun da savunmakta zorlanacağı bir facia varsa... Evet, şayet sırtınızda koca bir "Tek Parti" yükü varsa işiniz zor demektir. Bugün o gün değildir. Türkiye, Tek Parti dönemine göre müthiş bir zihin açılması noktasına gelmiştir. Bu sebeple, "O günün şartları farklıydı" gibi bir savunma, insanların içini durultmuyor. Başbakan'ın Dersim'de olan bitenler sebebiyle devlet adına özür dilemesi, "Tek Parti" dönemine sahip çıkan küçük bir topluluk dışında herkeste büyük memnuniyet uyandırdı ise bunu doğru anlamak lazım. Ve Kılıçdaroğlu'nun CHP adına özür dilemesinin ya da dileyememesinin parti bünyesinde çok ciddi sancılar doğurmasını doğru anlamak lazım. Üç vakitte CHP'de olacaklar Gelinen noktada yaşanan çıkmaz şudur: Geçmişte, dindar toplum kesimlerine karşı yürütülen baskı ve zulümler, "Cumhuriyet'in modernleşme ideolojisi" adına meşrulaştırılıyordu. Kürtler üzerinde uygulanan baskılar, "Ülke bütünlüğü" denerek meşrulaştırılıyordu. Dolayısıyla bu meşrulaştırmalar, en azından parti içinde bir ortak cephe oluşmasına yol açıyordu. Ama bugün gündeme, Dersim yani Alevilik üzerindeki baskılar gelmiş bulunuyor. Orada da Tek Parti cürümü var. Ve CHP'nin başında bugün, Dersim'de Tek Parti zulmünü yaşayanların çocuğu var. Ailesinden 40 kişiyi Dersim kıyımında kurban vermiş bir insan var. O çocuk, Dersim acısını biliyor ama partisine özür diletmekte zorlanıyor. Başbakan oradan sesleniyor: "Hadi, Dersim'deki acıyı seslendir ve parti olarak özür dile!" Olmuyor. Hatta kendisinden, CHP Genel Başkanı olarak parti mirasına sahip çıkması, yani o zulmü savunması isteniyor. Kabul etmek lazım ki, Kılıçdaroğlu adına çok dramatik bir durum bu. Böyle bir kıskaçta iken, bir de partiniz, toplum zemininde kan kaybediyorsa... Dramın trajediye dönmesi şaşırtıcı olmamalı. Böyle zamanlarda falcılar, CHP için "Üç vakitte olacaklar" üzerine tahminler yaparlar. Belli ki üç vakitte CHP için iyi şeyler olmayacak. Ne diyelim, Hak'tan hayırlısı...