Çözüm sadedinde Öcalan'a ev hapsine bile cevaz veren Mümtaz'er Hoca ve İhsan Dağı'ya katılmak mümkün değil. Başbakan'ın PKK'ya ve yatakçılarına gözdağı vermesiyle rahatsız olan bir siyasal partinin "barış dili" lafları, zehirli bir lisandır. Sorun kuşkusuz sosyolojik ve siyasal bir zeminde seyrediyor. Ama sosyolojik ve siyasal ayağı olan her büyük soruna aynı menfezlerden getirilen çözümler, terörün ürettiği psikolojik yıkımları tamir etmediği sürece beyhudedir, sanaldır, ezici kalabalıkların acılarını tatmin etmekten uzaktır. Türkiye'nin %94'ünü, BDP'nin %6'sına mahkûm etmektir. Kürtler'in iyimser bir bakışla üçte ikisini, BDP'nin üçte birine ram etmektir. "Çözüm" diye, büyük kalabalıkları ortak bir şekilde tatmin eden ufuklara denir. "Çözüm" denilen olgu, "ihanet"le bedensel temas yakınlığında bir mesafede dans ediyorsa küçük bir hata yapma lüksünüz bile yoktur. Habur gibi tolerasyonu ve geri dönüşü mümkün olmayan bir inisiyatif kullanırsınız. Öcalan örgütte halen fiili bir tek adam mı? Yoksa onursal bir lider konumunda mı? Net olan şu ki; Öcalan sağ değil de ölü ele geçirilseydi veya sağ ele geçirilmesine rağmen ibreti âlem bir şekilde idam edilseydi, PKK kepenkleri indirip dükkânı kapatmayacaktı. Bizzat Öcalan'ın kendisi "Şu Reşadiye işini ben anlamadım" deyip örgüt içinde aktif kontrolsüz unsurları itiraf ederken, "Mutabakat tamam BDP Meclis'e girebilir" diyen Öcalan'a mukabil, Cemil Bayık'ın "Öcalan'ı kandırıyorlar" naralarıyla Silvan saldırısında 13 şehidi masaya sürdüğünü görmüşken, Ergenekon ve PKK işbirliği tasfiye edilememişken, OdaTV'de ele geçirilen notlarda, "PKK'yla ilgili sıkıntı çıkaracak haber yapılmasın" denirken, Ordudan ayrılıp PKK yönetim kadrosuna katılan 50 subayın varlığı hukuken olmasa da istihbari olarak bilinen bir gerçek iken, Halen Kuzey Irak'ta yaşayan, "PKK Tim komutanlığı" yapmış Ronai kod adlı eski PKK'lının anlattıklarına göre; Rütbeli askerlerin sürekli örgüt kamplarına geldiklerini ve toplantılar yaptığı, Askeri sırlarımızın, karakol haritalarının, personel ve izinlerinin, terör örgütünün eline günlük, haftalık ve aylık olarak ulaştırıldığı, Bir seferinde albay rütbesinde birisinin Kelareş kampına kadar yanında iki siville gelip toplantı yaptığı, örgüte 12 Haziran seçimlerinde ve sonrasında neler yapmaları gerektiğini anlatarak, İmam Aziz Tan ve infaz edilecek 6 kişinin isimlerini verdiği kulaklarımızdayken, Aydınların Öcalan odaklı bir çözüme kenetlenmesi, tam bir karambol, tehlikeli bir kumardır. Ayrıca Mümtaz'er Hoca'nın "kitleselleşmiş bir silahlı kalkışmayla karşı karşıyaysanız, kalkışmanın liderine sıradan bir suçlu gibi davranamazsınız" argümanı, Ergenekon gerçeği karşısında anlamsız kalmaktadır. Ergenekon olgusu, muvazzaf ve sivil fikri takipçileri, PKK'dan daha yaygın ve bu ülkenin kaderinde yıllarca hükümferma olmuş aktörler değil mi? Ya Ergenekon'un on yıllar içinde "kitleselleşmiş" ve hâlâ diri olan BDP'den de büyük siyasal tabanlarını ne yapacağız? Ayrıca "kitleselleşmiş" olarak takdim edilen bu cinnet, AB ve ABD tarafından da terör örgütü olarak listelerde değil mi? Mevcut Ceza İnfaz Mevzuatı'nın da imkân vermediği Öcalan'a ev hapsi formülünü gerçekleştirmek, demokratların ve sivil inisiyatifin intiharıdır. Ne Ergenekon samimiyeti kalır ne Balyoz ciddiyeti. CHP tabanında "gerektiğinde ordu müdahale etmelidir" diyen %30'dan büyük bir kitle var unutmayalım. Ayrıca ETA örneğine işaret ederek, Herri Batasuna'nın Bask halkından aldığı oy oranının BDP'den de az olarak %10 oranında seyrettiğini ifade eden Mümtaz'er Hoca'ya, şu an İspanyol cezaevlerinde 3000 ETA mensubunun bulunduğunu hatırlatmak isterim. Teröristle silahlı mücadelede mesafe katedemeyip işi sadece sosyolojik ve siyasal mülahazalara hasretmek tehlikeli bir Rus ruleti gibidir. Askeri sahada beli bükülmemiş bir terör örgütüyle yapılan ve "kitleselleşmiş bir çözüm kimliği taşımayan" mutabakatlara tarih ve millet çözüm mü diyecek ihanet mi? Kesin cevabınız var mı?