Sabah başlayan gün ile birlikte notlarımı da almaya başladım... ÖSYM tarafından düzenlenen ALES sınavında artık kimsenin hızlıca topa girip “kefil” olamayacağı cinsten patlak veren yeni bir kriz daha... Danıştay ve Yargıtay’ın Anayasa Mahkemesi’nin kuruluşu nedeniyle yapılan kutlama toplantısını boykot etmesi ve Mahkeme Başkanı’nın 12 Eylül’ün otuz yıldır siyasal iktidarların ilişmediği “siyaset kurumuna” yönelik değişim çağrısı... Sanki Güneydoğu’daki ortama benzin dökmek istercesine bu kez de Hakkâri’de başlatılan KCK Operasyonu... Yüksekova’da maskeli kişilerce askerlere yönelik suikast girişiminde ölen uzman çavuş... CHP’nin, aralarında kamuoyunda “Erbakan affı” olarak nitelendirilen maddenin de yer aldığı Torba Kanunu’ndaki 17 maddenin yürürlüğünün durdurulması ve iptali istemiyle Anayasa Mahkemesi’ne dava açması... “Demokrasi, insan hakları ve piyasa ekonomisi” ilkelerine dayanmadığı için “Müslüman” Suriye’nin halkına uyguladığı “devlet terörü” karşısında gittikçe sıkışan Ankara’nın dış politikası... Durmadan yükselen altın fiyatları... Afganistan’da kazdıkları tünel sayesinde hapishaneden kaçan beş yüz Taliban üyesi... Notlarım uzayıp gitmekte... *** Ancak... En garipsediğim gelişme, Zonguldak’taki CHP mitinginde Kemal Kılıçdaroğlu’nun konuşması oldu. Ergenekon sanığı Mehmet Haberal’a abartılı bir şekilde arka çıkıyordu... “Süleyman Demirel-Mehmet Haberal-Kemal Kılıçdaroğlu” üçgeni olumlu adımlar atmaya çalışan “yeni CHP” imajını ağır bir şekilde hırpalıyor... *** Ergenekon ile bu garip iç içelik, CHP’nin umut yaratmasını da çok zorlaştırıyor... Ne var ki CHP’nin Ergenekonculuk ısrarı dünkü Zonguldak mitingindeki Kılıçdaroğlu’nun konuşmasında da görüldüğü üzere bitmediği gibi daha da pekişiyor... *** Hâlbuki... CHP, Ergenekon gibi taşıyamayacağı ağır bir yükün altına gireceğine, geçen gün “AB ile müzakereler canlansın” diye hükümete seslenen 100’ü aşkın sivil toplum örgütüne canla başla destek olsa, kendine de Türkiye’ye de, hatta siyasal iktidara da çok daha hayırlı bir iş yapmış olur. Aralarında DİSK ve TÜRK-İŞ gibi işçi sendikalarının yanı sıra TÜSİAD ve TİSK gibi patron örgütlerinin de bulunduğu 100’ü aşkın STK’nın oluşturduğu “Türkiye’nin AB Katılım Süreci İçin Sivil Toplum Platformu” yaptığı ortak açıklamada, “Türkiye’nin AB’ye katılım sürecinin bir tıkanma noktasına geldiğine” dikkat çekerek şöyle diyordu: “AB üyeliği, Türkiye’nin vazgeçilmez hedefi olmaya devam etmektedir. Bizler için AB üyeliği hedefi sürdürülebilir kalkınma, yüksek demokratik standartlar, hukuk güvenliği, bireysel özgürlükler, toplumsal cinsiyet eşitliği ve refah toplumu anlamına gelmektedir. Ne AB’deki, ne Türkiye’deki dönemsel siyasal ve ekonomik gelişmeler bu temel doğrultuyu değiştiremez. AB yönelimi, öncelikle bizim kendi meselemizdir. Bu anlayış içinde hükümetimizi, siyasi partilerimizi, Türkiye’nin tam üyelik hedefi anlayışıyla daha fazla gayret göstermeye devam ediyoruz. Seçimlerin yeni bir başlangıç olmasını diliyor ve oluşacak siyasi iradeyi partiler üstü bir anlayışla reform sürecini süratle canlandırmaya davet ediyoruz. AB’nin 2014 yılında başlayacak yeni bütçe çalışmalarında Türkiye’nin üyeliğinin göz önünde tutulabilmesi için reformlar hızlandırılmalıdır.” *** Üstelik siyaset, “bozkurtlar ve çakallar” tartışması içindeyken, AB ve Dünya Bankası Türkiye’nin tarım ve hayvancılık sektörünün altyapısını AB’ye hazırlayabilmek için hayvanların kayıt altına alınması ve hayvan hastalıklarının kontrolüne yönelik çok sayıda proje uyguluyor. Kısacası halkın sağlığına ve ülkenin zenginleşmesine çok faydalı oluyor... Böyle bir sürecin hızlanması ve tam üyelik için gerekli olan reformların tekrara hayata geçirilmesi için sahaya inen 100 STK’ya destek yerine, Ergenekon iddialarına destek olmanın anlamı ne? *** CHP’nin Ergenekon ısrarı, bir adımını ileri atarken, diğer bacağına kurşun sıkan bir adam izlenimi yaratıyor... Kemal Kılıçdaroğlu da kendi adını “Süleyman Demirel-Mehmet Haberal” ikilisinin yanına yazdırarak partisinin “yeni” olduğu iddiasına kezzap döküyor...