Bu değerlendirmeyi, daha önce de sizlerle paylaşmıştım. Ancak şu anda öylesine güncel ki, tekrar yazmak istedim. Bakın bugüne kadar kimleri kapatmışız ve nasıl bir sonuçla karşı karşıya kalmışız.
Herşeyin başında, bugüne kadar Devlet ve
Yargı tarafından kapanan parti sayısı 31’e vardı. Bunların bir bölümü yargı kararlarıyla, diğer bir bölümü de ihtilal yapan askerler tarafından kapatıldılar. Yandaki liste, yargı tarafından kapanmak üzere olan ve karar oradan çıkmadan kendi kendini feshedenleri kapsamıyor.
Hepsinin ortak yanı, kapananların bir süre sonra başka isimlerle ve aynı kadrolarla yollarına devam etmeleri ve zayıflayarak yok olmayıp, tam aksine daha da güçlenip,
taraftar sayısını arttırıp Türk
siyasetine damgalarını vurabilmeleridir.
Herşey 1954’te
Millet Partisiyle başladı.
O dönemde
Anayasa Mahkemesi filan yoktu. Sulh
Ceza Mahkemesine
dava açılır ve tek hakimli bu
mahkeme kararını verirdi.Millet Partisi, Osman
Bölükbaşı, Fevzi Çakmak, General Sadık Aldoğan gibi isimlerden oluşmuştu. Genelde muhafazakar bir dilleri vardı. Kapanma nedeni olarak da, laikliğe aykırı davranış olarak gösterildi. Ancak bu parti sonradan Köylü Partisi ile birleşerek Bölükbaşı’nın liderliğinde hayata devam etti ve sonunda MHP adıyla ve Türkeş’ in liderliğinde Türk siyaset hayatına damgasını vurdu.
Ardından, 1960 ihtilaliyle
Demokrat Parti kapatıldı. Ancak o da, Süleyman
Demirel’in liderliğinde Adalet Partisi ve Doğruyol Partisi diye yola devam etti.
Parti
kapatmalar
Anayasa Mahkemesi’nin 1963’ten itibaren devreye girmesiyle artıyor. Yandaki listeye dikkat edecek olursanız, 1980’e kadarki dönemde kapatılanların bir bölümü
laiklik karşıtı oldukları gerekçesiyle kapatılan partiler ağırlıklı. Diğer bölümü de Komünistlikle suçlananlar.
12
Eylül darbesiyle, bütün partiler kapatıldı ve liderleri belirli sürelerle hapsedildiler, ancak ilginçtir, hapse girenlerin neredeyse tümü sonradan
Başbakan oldular.Demirel-Ecevit-
Erbakan ülkenin kaderini yönlendirdiler.
1990’lardan bugüne kadar geçen dönemde ise, laiklik karşıtı veya başka bir deyişle İslamcı veya Dinci diye nitelenen partilerin sayısı artarken, Kürtçüler ağırlıklı şekilde devreye giriyor. Solculuk veya Komünizm kaybolunca, kapatmalar da bitiyor.
Özetl
emek gerekirse, kapatmaların hiçbir işe yaramadığı açıkça bilinmesine rağmen, nedense hiçbir
iktidar, Anayasa değişikliğine gitmeyerek bu suça iştirak etmişlerdir. Üstelik eskiden kapatılmış partilerin liderleri , tekrar başa geçtiklerinde de konuyla ilgilenmemişler,
parti kapatma mekanizmasını adeta, rakiplerini yok etmenin bir başka yolu gibi görmüşlerdir.
Bir
toplum böylesine dar görüşlü olur , siyasetçileri de kendilerini bu kadar kısır bir davranıştan kurtaramazlarsa, o zaman kimsenin ağlamaya hakkı kalmaz.
Yani, kendi düşen ağlamaz...
PARTİ MEZARLIĞI
1.Millet Partisi 1954 LAİKLİK KARŞITI
2.Demokrat Parti 1960 LAİKLİK KARŞITI
3.İşçi-Çiftçi Partisi (İÇP)-(1968), SOLCU
4.MİLLİ NİZAM PARTİSİ (MNP)-( 1971), İSLAMCI
5.
Türkiye İleri Ülkü Partisi (TİÜP)-( 1971), LAİKLİK KARŞITI
6.Türkiye
İşçi Partisi (TİP)-( 1971), SOLCU
7.Büyük
Anadolu Partisi (BAP)-( 1972), LAİKLİK KARŞITI
8.
CHP (1980) GEREKÇE YOK
9.AP (1980) GEREKÇE YOK
10.MHP (1980) GEREKÇE YOK
11.MSP (1980) İSLAMCI
12.Türkiye Emekçi Partisi (TEP)-( 1980), SOLCU
13.Büyük Anadolu Partisi (1992), LAİKLİK KARŞITI
14.Sosyalist Parti (1992), SOLCU
15.
Yeşiller Partisi (1994), SOLCU
16.Halk Partisi (1991), SOLCU
17.Türkiye Birleşik Komünist Partisi (1991), SOLCU
18.Halkın Emek Partisi (1993), KÜRTÇÜ
19.Özgürlük Demokrasi Partisi (1993), KÜRTÇÜ
20.Sosyalist
Türkiye Partisi (30
Kasım 1993), SOLCU
21.Demokrasi Partisi (16 Haziran 1994), KÜRTÇÜ
22.Demokrat Parti-2 (13 Eylül 1994), LAİKLİK KARŞITI
23.Demokrasi ve Değişim Partisi (19
Mart 1996), SOLCU
24.Diriliş Partisi (1996), İSLAMCI
25.Emek Partisi (1997), SOL
26.Sosyalist Birlik Partisi (7.6.1994), SOL
27.REFAH PARTİSİ (16.1.1998), İSLAMCI
28.Demokratik Kitle Partisi (26.2.1999) SOL
29.FAZİLET PARTİSİ (22.06.2001), İSLAMCI
30.Halkın Demokrasi Partisi (13 Mart 2003) KÜRTÇÜ
31.DTP (11
Aralık 2009) KÜRTÇÜ