Mâlumunuz, Devler Ligi’nde çeyrek finale kalan takımlar bu hafta kesinlik kazanacak. Ama ana tablo aşağı yukarı şekillenmiş gibi: Büyük bir sürpriz yaşanmazsa Manchester, Arsenal, Bayern ve Lyon’un yanına, Barcelona, Bordeaux, Sevilla ve Chelsea-Inter galibi eklenecek. Her ne kadar Lyon’un Real’i elemesine büyük bir sürprizmiş gibi baksak da, Ş.Ligi’nde uzun zamandır pek bir sürpriz yaşanmıyor, aslında bu sezon da yaşanmadı. 2004’ün olağan dışı Porto-Monaco finalinden beri Devler Ligi’nde tablo değişmiyor: Çeyrek final biletleri hep 4 büyük futbol ülkesi (İngiltere, İspanya, İtalya, Almanya) ve onlara oyuncu yetiştiren 4 takım (Lyon, Porto, Benfica, PSV) arasında paylaşılıyor. (Bu tabloya son 5 sezonda isyan eden tek ekip Zico’nun F.Bahçe’si olmuştu. Sanırım sıradaki isyankâr Blanc’ın Bordeaux’su). Peki bu 4 ülke+4 takımın; ya da daha aktüel bir perspektifle 2010 Nisan’da çeyrek finallerde görmemiz muhtemel bu 9 ekibin özelliği ne? Burada olmalarının tek nedeni ekonomik büyüklükleri mi? 1) Ekonomik tablo Bu yıl çeyrek final potasında olan 9 ekibin (M.United, Arsenal, B.Münih, Lyon, Barcelona, Bordeaux, Sevilla, Chelsea/Inter’in) ekonomik büyüklüğü, tabii ki rakiplerinin biraz üstünde. Söz konusu 9 takımın sekizi, 200 milyon euronun üstünde oyuncu değeri olan ekipler. Lâkin 139 milyon euroluk Bordeaux kafaları karıştırıyor; hele de G.Saray-F.Bahçe ikilisinin market değerlerinin 120-130 milyon aralığında seyrettiğini görünce... Bordeaux gibi Porto da aşağı yukarı G.Saray-F.Bahçe paraları harcanarak kurulmuş ve Portekiz ekibi tam 4 sezondur üst üste gruplardan terfi etmeyi başarıyor. 2) SİSTEM ANALİZİ Ş.Ligi’nin son dokuzlusundan beşi, Barcelona, Chelsea, Arsenal, Bordeaux ve Lyon, ağırlıklı olarak 4-3-3 benzeri bir diziliş kullanıyorlar. Chelsea zaman zaman Anelka-Drogba’yla forveti ikiliyor; Arsenal de santrforları sağlıklıyken 4-4-2’yi deniyordu. Mâlumunuz, Rijkaard’ın Galatasaray’ının da genelde tercih ettiği sistem 4-3-3 oluyor. Inter ve Sevilla, (belki de ellerinde çok sayıda iyi santrfor olduğu için) 4-4-2’yi tercih edenler... Inter’in elinde Pandev-Milito (Eto’o), Sevilla’nın elinde de Kanoute-Fabiano (Negredo) olduğu için herhalde Mourinho ve Jimenez maksimum sayıda iyi oyuncuyu sahada tutmaya çalışıyorlar. (Acaba bu tarz bir ikili Daum’un elinde olsaydı, 4-4-2’yi dener miydi diye düşünmeden edemiyor insan!) Van Gaal ve Ferguson’sa, rakibe göre sistem değiştirebilen hocalar... M.United zaman zaman Rooney-Berbatov’lu çift santrforla, zaman zaman da önde Valencia-Rooney-Nani gibi bir üçlüyle oynuyor. Van Gaal de Robben-Gomez-Ribery’li tehlikeli üçlüsünün içine ikinci santrfor Müller’i de katabiliyor. 9 takım içinde “10 numaralı” oynayan da var; Mourinho zaman zaman iki santrforunun arkasında Sneijder’i, Blanc da Chamakh’ın arkasında Gourcuff’ü kullanıyor. Fenerbahçe antrenörü Daum, Blanc’ın sistemine benzer bir anlayışa sahip. Mourinho’nun Sneijder-Pandev-Milito’lu 4-3-1-2’sini ise pek tercih etmiyor. 3) TEKNİK?ADAM?İSTİKRARI Bu yılın 9’lu çeyrek final adayı grubunun teknik adamlarının çalışma süresi ortalaması yaklaşık 6 yıl... Söz konusu 9 takımdan sadece ikisinin (B.Münih ve Chelsea’nin) hocası bu sezon göreve başlamış. Eğer Inter de Chelsea’yi elerse, çeyrek finalist 8 takım içinde görevinde ilk yılı olan tek teknik adam Van Gaal kalacak gibi... Ömürlük kontratlı Ferguson ve Wenger’in yanı sıra Barcelona’da Guardiola, Bordeaux’da Blanc, Sevilla’da Jimenez ve Lyon’da Puel, eğer büyük aksilikler çıkmazsa 2015’te de bu yazının içinde bu takımlarla bulunmaya adaylar. Mâlumunuz, Turkcell Süper Lig’in ilk 4 sırasını işgal eden 4 teknik adamdan henüz hiçbiri, takımlarıyla Ağustos’tan Mayıs’a bütün bir sezonu tamamlamış değiller! 4) KADRO İSTİKRARI Market değerleri ortalaması 310 milyon euro olan ve transfer kabiliyetleri tartışılmayacak bu 9 takımın bu sezon aldıkları oyuncu sayısı ortalaması sadece 4 buçuk... 2009-2010’da Arsenal 2, Manchester, Barcelona, Bordeaux ve Sevilla 3, Chelsea 4, Lyon 5 transferle yetinmişler. Süper Lig’in Ş.Ligi’nde var olma savaşı veren dörtlüsünden G.Saray bu sezon 10, Beşiktaş 8, Fenerbahçe ve Bursa ise 7 transfer yapmış. Ayrıca Süper Lig’in 2008-09’da 292 yeni oyuncu, 38 teknik adam sözleşmesiyle Avrupa lideri olduğunu da not edelim. (Detaylı tablolar, meleke.com’da) NETİCE Bu 9 takımın başarısını sadece birkaç parametreyle açıklamaya çalışmak tabii ki yetersiz kalır. İçlerinde altyapıda harika işler yapanı da var, transferde mucize paralar kazananı da... Ama sanki Türk kulüplerinden daha fazla gözüken özellikleri, tek kelimeyle özetlemek gerekirse: “akıl” ... 4 Mart 2008’de F.Bahçe’ye elenen Jimenez hâlâ görevde ve Sevilla yine çeyrek final kapısında... O gün Jimenez’i eleyen F.Bahçe’yse bir daha Avrupa Ligi son 16’sını bile göremedi. Bir ay önce Getafe karşısında iki stoperi birden kırmızı kart görüp 65 dakika eksik oynayan Barcelona’nın teknik patronu Guardiola, “Kararları konuşmak zaman kaybı. Geçen sene aynı hakemlerle 6 kupa kazandık” diyerek mi acaba hakem komitesini daha yüksek bir baskı altına soktu? Yoksa “Bizim bir Victor Gonzalez’imiz yok ki... O köşe yazarı her fırsatta Real’in haklarını koruyor” deseydi daha etkili mi olurdu? “Son 9” çok uzak değil... Sadece biraz daha akıllı olmamız gerek galiba. Hiddink’e tek bir soru 10 gün önce de yazmıştım, cevabını alamadığımız için bir kez daha değinme ihtiyacı hissettim: Hiddink’in Türkiye ile kontratında “aynı anda başka bir takımı çalıştıramaz” şartı var mı? Eğer Hiddink’e gelecek sezon R.Madrid’den, Juventus’tan veya Beşiktaş’tan teklif gelirse TFF’nin bir yaptırımı olabilecek mi? Özgener ve Hiddink, yarınki basın toplantısında bu konuya bir açıklık getirebilir mi? Ayrıca, Ersun Yanal’ın kontratının süresi ne kadar? Yanal’a veya diğer altyapı hocalarına milli takımlarda çalışırken Süper Lig kulüplerinden teklif gelirse TFF’nin tavrı ne olacak? Yanal’ın, Çetiner’in ve diğer altyapı hocalarının görevi bırakmaları halinde bir yaptırım uygulanması söz konusu mu?