Biber gazı yoktu. Tazyikli su yoktu. Cop olmadığı gibi, taş ve sopa da yoktu. Kısacası: Yabancı Madde yoktu. Ne yabancı posterler, ne yabancı flamalar, ne de yabancı sloganlar... Hiçbiri yoktu. Sadece Atatürk ve Türk Bayrağı vardı. Taksim Meydanı dün muhteşemdi. *** Daha da güzeli... Alana gelen gruplar, çok disiplinliydi. Hiçbir partinin mitinginde görmediğimiz bir düzen hâkimdi. Katılımcıların herbiri, birer fahri polis kadar dikkatli ve sorumluydu. Dolayısıyla Resmi Polis’e düşen bir görev kalmadı. Taksim Meydanı dün miladi bir başlangıç yaptı. Tertemiz bir sayfa açtı. *** Eski 1 Mayıslar’da olduğu gibi, kimse İstanbul’u terketmedi. Şehirde korku değil huzur ve güven hâkimdi. Taksim’deki hava, İstabul Halkına da yansıdı. İnsanlar, kırlara, çimenlere, parklara, bahçelere yayıldı. Pikniklerden şen kahkahalar yükseldi. Baktım... Küçüksu mesire, Suadiye âsudeydi. Tarabya’dan, Bebek’ten, Üsküdar’dan güzel ama hafif nağmeler dökülüyordu. *** İşte biz böyleyiz. - İstersek yaparız. En iyisini yaparız. Birbirimizin gözünü oymak yerine, birbirimize gönül vermeyi de biliriz. Arzu ettim ki, dünkü İstanbul hiç bitmesin. Güneş hiç batmasın. Anlaşıldı ki 1 Mayıslar artık hep böyle olacak. Darısı Nevruzlar’ın başına.