Anayasa paketinin muhtemel “eksikleri” üzerinde durduğumuz dünkü yazımızda, Anayasa’nın 12 Eylül darbecilerini koruyan geçici maddesinin kaldırılmasını da saymıştık. AKP, daha önce “sürpriz var” demişti ve bu sürpriz, geçici maddenin kaldırılması önerisi olarak açıklandı. Böyle bir anayasa maddesinin 30 yıl boyunca anayasamızda bulunmasının büyük bir “ayıp” olduğunu artık herkes kabul etti. Bazı hukukçular o madde kaldırılsa dahi 12 Eylül darbecilerinin, zaman aşımı nedeniyle yargılanmasının mümkün olmayacağını söylüyor. Yine de bir yargılama “teşebbüsü” olması bile önemlidir. *** Bunun dışında paketten başka sürpriz çıkmadı. Muhalefet sözcüleri de anayasa değişiklikleri yapılırken başka demokratik adımların da atılması gerektiği üzerinde durmuyor. Yüzde 10 seçim barajının indirilmesi, Meclis’teki iki muhalefet partisinin de asla sözünü etmedikleri bir konu ve bu konuyu tartışmaya açmayacaklar. AKP’nin anayasa değişikliği paketinin tümünü “demokratik” bir gelişme olarak nitelemesi bir “taahhüt” olarak alınıp, TCK’nın 301’inci maddesinin de bu arada gündeme getirilmesi, siyasi partiler kanununda değişiklik mecburiyeti de muhalefetin sorunu olarak görülmüyor. Anayasa paketi tartışılırken AKP sözcüleri bol bol “demokrasi”den söz edecek, buna karşılık muhalefet partileri de “madem ki demokrasi diyorsunuz, diğer eksikleri de tamamlayalım” demeyecek... Ama paket Meclis’ten geçer ve referanduma giderse muhalefet ciddi bir güçlükle karşılaşacak. 12 Eylül darbecilerinin yargılanmasını neden istemediklerini, memurların sendikal haklarının genişletilmesine neden karşı çıktıklarını anlatmaları herhalde çok zor olacak. Buna karşılık AKP de, milletvekili dokunulmazlığının sadece siyasi faaliyetlerle sınırlı olmasını neden istemediğini, bir milletvekilinin ticari suçtan ya da trafik suçundan yargılanabilmesini neden engellediğini açıklamakta zorluk çekecek. *** Meclis’te anayasa değişikliği paketini tümüyle demokrasi ve bütün Türk vatandaşlarının haklarının genişletilmesi yönünde ele alacak bir siyasi parti olmamasının olumsuz sonuçlarını ülke yaşıyor ama Ankara’nın hayatı kolaylaşıyor. “Kendine demokrat” bir siyasi yapı, hangi taraf kendisine ne sıfat takarsa taksın, varlığını sürdürmenin güvencesini bu eksiklik sayesinde bulmaya devam ediyor.