Düzenlemeyle hem meslek hem de genel liselerde okuyanlar alan dışı tercihlerde bulunabilecekler. Böylece, imam hatiplerin de arasında bulunduğu meslek liselerinin herhangi bir puan türünden bütün lisans programlarını tercih etmeleri de olanaklı hale geldi. Örneğin imam hatipliler katsayı farkı olmadan tıp, mühendislik, hukuk, siyaset bilimi, sınıf öğretmenliği ve sosyoloji gibi farklı puan türlerindeki lisans programlarını tercih edebilecekler. Gördüğüm kadarıyla konu, ‘imam hatipler’ üzerinden sert bir tartışmaya müsait... * * * Türkiye’nin ‘28 Şubat Post-Modern Darbesine’ kadar aralarında ‘imam hatip’ liselerinin de bulunduğu ‘meslek liselerine’ üniversiteye girişte farklı bir katsayı uygulamak gibi bir sorunu yoktu... 28 Şubat 1997’deki MGK bildirisi ardından, irticai faaliyetlere karşı mücadele çağrısı kapsamında 8 yıllık kesintisiz ilköğretim yasallaşmış... Ardından YÖK Genel Kurulu, 1999’da, imam hatip ve meslek lisesi mezunlarının alanlarında bölüm seçmeleri durumunda ortaöğretim başarı puanlarının 0,5... Alan dışı program seçmeleri durumunda ise 0,2 ile çarpılması kararını almıştı. Böylece Türkiye’nin sorunlarına bir de ‘katsayı’ sorunu eklenmiş oldu. 2003’te bu katsayılar 0,3 ve 0,8 olarak değiştirilirken, 2004’te AK Parti hükümeti bir yasa tasarısı hazırlayarak katsayıların kaldırılmasını öngörmüştü. Ancak eski Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer, yasayı veto etmişti. * * * Meslek liseleri, imam hatipler de dahil, devletin kendi okulları... Ancak, ‘cami-kışla’ iktidar kavgasına tutuşmuş ise, kavgada yumruk sayılmaz hesabı, devlet kendi gencecik vatandaşlarını mağdur etme pahasına, kendi resmi okullarına inanılmaz haksızlıklar yapabiliyor. Anlamsız bir şekilde imam hatipleri hedefliyor, arada diğer meslek lisesi mezunlarını da cayır cayır yakıyor. Çıkan karar hem bir haksızlığı, hem de tutarsızlığı düzeltti. Ama tabii Türk Eğitim Sistemi’ndeki temel çarpıklığı gidermedi. Onun için de, teknik bir açıdan ele alınmak yerine, konu, ‘cami-kışla’ kavgasının bir devamı olarak tartışılmaya devam edilmekte... * * * Kimse meslek liselerinin konumunu... Ya da imam hatiplerin nasıl bir yapıya kavuşturulması gerektiğini, eğitim sistemi içinde ve teknik kapsamda pek de tartışmadığı için, Türkiye’deki her konuda olduğu gibi, anında siyasallaşıyor. Siyasallaştığı anda da ‘soğukkanlılık’ uçup gidiyor. Hálbuki ‘imam hatip’ okullarına ‘sosyolojik’ bir gözle bakalım... Örneğin, ben şimdiye kadar hiçbir zengin çocuğunun ‘imam hatip lisesine’ gittiğini görmedim. İmam hatip okullarına genellikle dar gelirli, muhafazakár aile çocukları gidiyor... Tercihte de, ailenin bu özellikleri rol oynuyor... * * * 14 yaşında liseye gidecek mütevazı aile çocuklarına, daha ziyade ailenin bir tercihi olan imam hatip seçeneğini, bütün ömür boyu dayatmak ne kadar insani ve anlamlı? Lise sonrasında çok farklı alanlara yönelmek isteyen gencecik çocukların önünü, değişip farklılaşmalarını, 28 Şubat’taki ‘cami-kışla’ kavgası nedeniyle mutlak bir şekilde önlemenin... Ayrıca, devletin kendi lisesini potansiyel tehlike olarak algılamasının ve buna yönelik kısıtlayıcı tedbir almasının anlamı ne? Sorunları, meslek liseleri ve imam hatipler de dáhil eğitim sistemi içinde tutarlı ve akılcı adımlar atarak çözmek yerine, gençlerin yaşamını siyasal kamplaşmanın mezesi yapmanın kime ne yararı var? * * * Meslek liselerini... İmam hatipleri... Eğitim sisteminin bütünü içinde değerlendirip, yeryüzünün gittiği istikamette düzenlemekten çok uzağız. Ancak temel çarpıklık giderilmese de, bir 28 Şubat haksızlığı giderildi... * * * Konuyu bundan böyle siyaseten hararetle tartışmaya devam edeceklere ise sorum ‘sosyolojik’ açıdan hep aynı... Siz ‘imam hatip’e giden bir zengin çocuğu gördünüz mü?’ Peki, görmediyseniz, neden görmediniz? Yani... Kavga ‘cami-kışla kavgası’ gibi duruyor ama bir diğer boyutuyla da, acaba ‘zengin-fakir’ çekişmesi mi?