Orta boylu bir adam gelmiş Emin Çölaşan’ın yanına. Ve fısıldamış kulağına. Demiş ki, Ergenekon bitti; “bunlar” yargıyı ele geçirdi; şimdi buyruklar yağdırıp, salıverecekler Ergenekon’dan tutuklu birçok Silivri sakinini. Şimdi, Dervişin Fikri Neyse Zikri de Odur sözü geliyor insanın aklına bu yazıyı okuyunca. Ergenekon yani Gladyo davası, çok ama çok gecikmiş, bir eşek arısı kovanına çomak sokma eylemidir. Kaplumbağa örneği yol aldığını öne sürerseniz davaların, doğrudur bence. Kimilerinin daha şimdiden çok uzun süredir tahliye edilmeksizin, örneğin Mustafa Balbay’ın, tutuklu kaldığını söylerseniz size katılırım. Amma kalkıp da Ergenekon’un, iktidarca hazırlanmış, siyasi bir tezgah olduğunu ima ederseniz size kargalar bile güler! Türkiye’nin, ta 1947 yılından bu yana darbe hazırlıklarına soyunacak kişi ve kişileri belirleyen bir Gladyo yapılanmasının boyunduruğu altında olduğunu, ülkede yıllar yılı seçilmişlerin, önünde sonunda, asker-sivil bir bürokrasi diktasına diz çökmek zorunda bırakıldıklarını inkar ederseniz, gene kargalar kahkahayı patlatır. İnsanları kılığına kıyafetine göre sınıflandırmayı, cuntalar oluşturup iktidara el koymayı, kendi istemediğine oy verenlere sövüp saymayı, Atatürkçülük sanan, salt kendilerinden olduğu için bir alay beceriksiz, Türkiye’yi yönettiğini sanırken, aslında batırmanın eşiğine getirenlere alkış tutanların da, yapılan her şeye karşı çıkan ama bir ömür boyu taş üstüne taş koymayanların da boru öttürdüğü dönemler bitmiştir artık. Eğer bitmediğine inanıyorsanız genel seçimlere şunun şurasında sekiz ay kaldı kalmadı! Sandığa teşrif edin; orada kesin hesabınızı. Köşede kuytuda; fısıltıda, dedikoduda değil!