Zindandaki öğretmenden 3 çocuğuna mektup

⏱ Okuma Süresi 3 dk•Yayınlanma Pazartesi, Mart 6 2017

Samanyoluhaber.com yazarı Ali Emir Pakkan tutuklanarak çocuklarından koparılan anne-babayı ve babanın çocuklarına yazdığı mektubu yayınladı.

Zindandaki öğretmenden 3 çocuğuna mektup: Bizim boynumuzu bükmeyin!

Gaziantepli, karı-koca iki öğretmenin hikayesini yazmıştım. Önce baba, sonra anneyi aldılar! Üçü de okula giden 12, 15 ve 18 yaşlarındaki erkek çocuklar evde yalnız kaldılar!

Kiradaydılar... Ev, anneannenin yaşadığı şehre taşındı kış ortasında; çocuklar, anne-babadan sonra, arkadaşlarından da koparıldılar!

İki ay geçti! Daha hakim karşısına çıkarılmadılar! Kendilerine, 'Neden şu dershanede çalıştınız? Neden bu bankada hesabınız var?' deyip tutukladılar!

Geçtiğimiz günlerde babadan bir mektup geldi çocuklarına. Dimdik ayaktaydılar!

Özetle o mektuptan bazı alıntıları paylaşmak istiyorum. Tarihe not düşelim. Çocuklarına bakın ne nasihat ediyor babaları?

"Yavrularım,

Böyle olmasını istemezdim.

Fakat her şey Allah'tan.

Her şeyin ortaya çıkacağı mizanı bekliyorum. Dün ( 15 Ocak 2017) cezaevinin en küçük tutuklusu ile tanıştık! 6 aylık bir kız, Ablası dört yaşında. O, anneannesinin yanında. Sadece o da değil, halasının yanında kalan 2, 4 ve 6 yaşında kardeşler... Yine, annesi hapiste, 1, 2 ve 7 yaşında babası ile kalanlar. Gece uyanıp, annemi, babamı istiyorum, diyen niceleri..."Allah bahtlarını açık etsin, kötü ile karşılaştırmasın" diye dua etmekten başka bir şey gelmiyor elden! Ne kadar aciziz değil mi?

Nice insanlarla tanıştım. "Abi, aylık 9.500 kazanıyordum, hepsi boşmuş, değerini bilemediğim şeylerin kıymetini şimdi anladım" diyen vergi müfettişleri... Doktorlar, Albaylar, hepsinin ortak noktası özgürlükten yoksun olmak! Rahatımız iyi ama sadece kaybettiklerimize mi üzülsek kazandıklarımıza mı sevinsek bilemiyoruz!

Oullarım,