"Zekât ve sadakayı terör saymak zamane padişahlarına düştü"

Öğrencilere burs vermek veya vekâletle kurban kestirmek gibi tabii ve gelenekli hayır işlerinin de teröre yardım kapsamına sokulması, intikamcı takımı bakımından bir şeylerin dibe vurmakta olduğunu işaretliyor. Gayz, hınç, kin veya nefret o kadar derin ve büyük ki, biraz variyetli insanların ‘sadaka-i câriye’ diye verdiği hayır yardımları bir numaralı suç unsuru haline getirildi.

Herkesin dikkatini çekerim; soruşturulan ve suç delili sayılan şey, sonuçta sadakadır. Hz. Ebubekir hilafetinin ilk aylarında (Ridde savaşları diye bilinen sıkıntılı günlerde), “Ey Ebubekir, bizler Müslümanız, fakat zekâtımızı kendi mahallimizde sarfetmek isteriz.” diye itiraz eden dönek kabileleri, “Vallahi, Resulullah’a verdiğinizi, bir deve yuları dahi olsa tahsil edinceye kadar sizle mücadele edeceğim.” diyerek zekâtın önemini vurgulamış ve cebren tahsil etmişti; bugün sadaka vereni hapse koyuyorlar.

Sadaka yahu sadaka… bildiğiniz zekât veyahut kim kurban parası. Gizli-saklı da değil; banka havalesiyle yapılmış. Ayakkabı kutularına destelenip paragöz vekillere harçlık edilmemiş, yolsuzluktan üretilmemiş, rüşvetle kazanılmamış, mîrî malından kırpılmamış, bilakis ana sütü gibi ak ve temiz helal kazancın tezkiyesi…

Gazeteler, ‘Ak sakallı dedeyi tutukladılar’ başlığıyla vermiş fotoğrafı. “Sivas’taki nefret operasyonunda fakir öğrencilere burs veren 75 yaşındaki A. D. de vardı.” diye yazmışlar altına. İsminin baş harflerini koymaya, hakikaten yüz kızartıcı bir cürmü varmış gibi rumuz koymaya