Zarrab davasında jürili duruşma yaklaşıyor, şüphe ve sorular büyüyor: İtirafçı mı oldu? Dava nereye gider? Habertürk gazetesi eski federal savcı Profesör Daniel Richman ile görüştü.

Amerika pek çok kez İran ambargosunu dayatmak için ceza davalarını kullandı. Davalar kişilere, bankalara açıldı. Bu dava da böyle bir sürecin parçası. Tabii davayı önemli kılan bir diğer şey Flynn soruşturması. Pek çok bilgi var ve bunlar Flynn-Türkiye arasında çok ilginç ve rahatsız edici bağlara işaret ediyor. Bu mesele de, Zarrab işbirliği yaparsa kesinlikle gündeme gelecektir.

(Bölüyor) Soruşturmanın tarafı olduğum için hiçbir sorunuzu yanıtlayamayacağım.

Ambargolarımızı sağlama alma yöntemlerimizden biri kendi banka sistemimiz üzerinde uygulamak. Biri yüklü miktarda parayı kamyona doldurur Türkiye-İran sınırından geçirirse tabii ki bu bizi ilgilendirmez. Ama Zarrab davasında yaşanan bu değildi. Amerikan bankacılık sistemini bu işlerin parçası yaparsanız tabii ki ABD’ye uluslararası yolsuzluk ya da terörizm davası açma hakkı verirsiniz.

Başka ülkelerin vatandaşları, kesinlikle Amerikan yasalarını çiğnemek için Amerikan kuruluşlarını kullanamaz. Daha önce İngiliz ve Fransız bankaları İran yaptırımını delmekten ceza aldı. Onlar da Amerikan yargısı tarafından cezalandırılmaktan memnun değillerdi. Ama bu, Amerikan savcılarının uyguladığı standart bir prosedür. Sadece Türkiye’yle alakalı değil yani.

Eğer o gün jürinin karşısına çıkmazsa kesinlikle artık sanık ya da tanık değil demektir, nokta. Oraya gitmeden yargılanamazsınız. Üç ihtimal ortaya çıkar. Birincisi: Suçunu kabul etti ve hükümetle işbirliği yapıyor. İkincisi: Henüz suçunu kabul etmedi, hükümetle işbirliği yapmıyor. Fakat pazarlıklar sürüyor ve mahkeme kararıyla sanık sandalyesinden kaldırıldı.

Yargıca gidersiniz ve dersiniz ki “Bak bu adam henüz suçunu kabul etmedi ama edecek. Davaya onunla başlamak mantıksız, aksi takdirde davanın ortasında onu çıkarmak zorunda kalacağız. Neden onsuz başlamıyoruz?” Karar yargıca bağlı. Üçüncü olasılık: Yine suçunu kabul etmedi, etmeye hazırlanıyor. Ama tamamen bilmediğimiz bir nedenle yargıcı Zarrab’ı davadan ayırmak için ikna etmiş olabilirler.

Hükümetle işbirliği yapan, bazı kişiler aleyhine tanıklık yapan isimlerin normalden çok daha az ceza alabildiği kesinlikle doğru. Az mı ceza alacak yoksa hiç mi ceza almayacak, yargıç karar verecek.

Tabii bir sanık yargı süreci öncesi hapiste yatmışsa, hükümetle işbirliği yapar ve suçunu kabul ederse alacağı ceza bunun yerine sayılabilir. Şiddet içermeyen beyaz yaka davalarında hükümetle işbirliği yapanların hapis cezası almama şansı artıyor.

Evet. Bu, davanın sadece sanık Hakan Atilla aleyhine yürütüleceğinin çok iyi bir göstergesi.

Evet.

Son söylediğiniz gayet ihtimal dahilinde. İstisnai durumlarda, hükümetle önemli işbirliği içerisine giren sanıklar, federal gözetim altında serbest bırakıldı. Böyle durumlarda FBI kişinin sorumluluğunu devralıyor ve onu başka bir yere götürüyor.

Tanık Koruma Programı’nı duymuşsunuzdur. Risk altında olan ve hükümetle işbirliği yapan kişiler programa dahil edilebiliyor. Eğer sanık hapishanedeyse, nakil edilebilecekleri özel yerler var. Eğer serbest bırakılmışsa yerleri değiştiriliyor ve yeni bir kimlik veriliyor. Ama öyle estetik falan yapmaya pek gerek kalmıyor çünkü burası büyük bir ülke, birini saklamak çok kolay.

Anladığımız kadarıyla hapishaneden salınmış ve FBI gözetimi altında. Bu da şu demek: Henüz Tanık Koruma Programı’na alınmamış. Çünkü bu programı Kolluk Kuvveti Hizmeti (US Marshals Service) yürütüyor. Belki bu program kapsamına alınacaktır ama süreç çok uzun. Psikolojik testler yapılıyor, pek çok hazırlık var. Kolay bir iş değil.

Programa alınabilmeniz için önemli olmanıza gerek yok, tehlikede olmanız gerek. Programın çok fazla kuralı var ve pek çok kişi memnun değil. Mesela ailenizle iletişime geçemiyorsunuz, savcı bile nerede olduğunuzu bilmiyor.

Hayır.

Zarrab’a karşı bir komplo.

Önce biliyorsunuz jüri seçiliyor. Sonra dava başlıyor. Hükümet yargıca davanın ne kadar sürebileceği konusunda tahmini bir süre veriyor. Yargıç bu süreyi jüriyle de paylaşır. Bu süre tabii ki haftalar, aylar olabilir.

İlk aşamada hükümet yani savcı, sanık aleyhine davayı ortaya koyuyor. Her taraftan tanıklar çağrılıyor, iddia makamı tanıkların hepsini teker teker inceliyor, hangi konularda tanıklık edeceklerine bakılıyor. Savunma makamı da tanıkları çapraz sorguluyor. Savunma avukatı da, eğer isterse, kendi savını mahkemeye sunuyor ve kendi tanıklarını çağırabiliyor. Onların tanıkları da savcılık makamı tarafından sorgulanıyor. Bu bittikten sonra her iki taraf da jüriye hitap ediyor, kanıtların neyi gösterdiğini anlatıyorlar. Daha sonra yargıç jüriye temel hukuk prensiplerini, yani hangi yasal çerçevede birinin cezalandırılabileceğini anlatıyor. Jüri daha sonra gizlice toplanıyor ve sanıkların her birini suçlu bulup bulmamaya karar veriyor.

Bir soruşturma bir başka davanın açılmasına neden olabiliyor. Bu dava da başka insanların suçlu bulunması için yeni bilgiler ortaya koyabiliyor. Peki bu şahıslar diğer ülkelerin üst düzey yetkilileri olabilir mi? Kesinlikle. Tabii ki çok sık olmuyor ama birinin üst düzey yetkili olması yargılanmasına engel değil.

Evet. Zarrab bilgi vermeye başlarsa hükümet onu kim hakkında ne biliyorsa anlatmaya zorlayacaktır. Duruşmada ya da savcılara söyledikleri Türkiye’de başkalarını da zan altında bırakabilir, üst düzey olsalar bile. Sonraki aşamalar tamamen savcıların o ifadelerle ne yapacağına bağlı. Eğer itirafçı “Şu kişi de suçlu” derse, otomatik olarak dava açılmıyor. Savcılar delilleri değerlendiriyor, bazen dava açıyor bazen de hiçbir şey yapmama kararı alıyor.

Savcılar Zarrab’la konuştuktan sonra delilleri masaya koyacak ve eğer delil varsa, bu cumhurbaşkanı da başbakan da olsa, başka isimler için harekete geçip geçmeme kararı verecektir. Delilleri değerlendirirken Türkiye’nin ABD için önemini göz önüne almazlar. Ortada bir suç var mı yok mu ona bakarlar. Yabancı bir ülkenin lideri hakkında soruşturma açmaya karar vermeden önce, savcılar Dışişleri Bakanlığı ve Beyaz Saray’a danışmak zorunda. Tabii ki prosedürün nasıl işlediğini anlatıyorum. Trump’ın adının da karışmayacağının garantisini kimse veremez. (Gülüyor) Ama savcılarımız Beyaz Saray’dan talimat almıyor. Mesela Trump görevden aldı ama şu an işin başında Preet’in (Bharara) oraya koyduğu savcıvekili var. Hiçbir şey değişmedi. Eğer Zarrab’dan yaptırımların ihlal edildiğine dair daha fazla ifadeye ulaşırlarsa da Dışişleri Bakanlığı ve Hazine Bakanlığı’na bu konuda bilgi verilir. Onlar da yaptırım uygulanıp uygulanmayacağına karar verir.

Biraz önce de bahsettiğim gibi daha önce başka bankalara da yaptırım uygulandı, kimse dokunulmaz değil.

ABD yabancılara karşı casusluk faaliyeti yürütebilir. Bunu yapmak için çok geniş bir yasal aygıt var. Yasalar CIA ve diğer istihbarat teşkilatlarına ülke dışında teknik takip yetkisi veriyor.

Genellikle evet. Zarrab dinlemelerini de büyük ihtimalle onlar yapmıştır.

Türk yetkililerin şunu bilmesi gerek, kapalı yargılama yapmıyoruz. Delillerin tamamı açık duruşmada tüm taraflara sunulacak. Eğer gerçekten deliller üretilmişse bunu yakında hep birlikte göreceğiz.

Kullanabilir. Bakın davalar başlamadan herkes delillerle ilgili spekülasyon yapar. Ama dava başladıktan sonra susarlar. Yani henüz görmedikleri bir şeyi eleştiriyorlar.

Tabii ki, farklı ülkelerin kolluk kuvvetleri zaman zaman işbirliği yapabilir.

Bilmiyorum. Amerikan vatandaşıymışım gibi konuşun. Umuyorum ki yabancı ülkelerin liderlerini takip ediyoruzdur. Çünkü işleri bu.

Eğer takip için bir gerekçe yoksa, her şüphelinin bağlantılı olduğu kişiyi dinlemiyorlar. Ama tabii ki yapabilirler, bunun da Amerikan yasalarında dayanağı var. İstihbarat teşkilatları bu yasalar çerçevesinde aralarında yabancı liderlerin de olduğu pek çok kişiyi dinleyebiliyor.