[Z.Hicran Yıldırım] 'Gözlerinin gördüğünü kalbi yalan saymadı'

Üç yıl süren ağır boykot bitmişti; ama Ebû Tâlib ve Hz. Hatice’nin vefatından sonra Mekkelilerin takındığı tavır, Tâif’te yaşadığı sıkıntılar ve dönüşte insanların kapılarını kapatması O`nun ruhunu sıktıkça sıkmıştı. Allah Resûlü (sallallahu aleyhi ve sellem) Kâbe`nin Hatîm kısmında hüzünle gözyaşı döküyordu.  

İnsanlık için çektiği o sıkıntılar, dertler, tasalar ve sebeplerin tamamen suküt etmesi O’nun (sallallâhu aleyhi ve sellem) Mirac’a davet edilmesine vesile oluyordu. Hicretten yaklaşık bir yıl önce Recep ayının 27'inci gecesi gökler ötesi alemin kapısı O’na açılıyordu... "İsrâ ve Mîrâc" denilen mucizeler gerçekleşiyordu.

‘Leyle-i Mi’râc, ikinci bir Leyle-i Kadir hükmündedir. Bu gece mümkün oldukça çalışmakla kazanç birden bine çıkar. Şirket-i mâneviye sırrıyla, inşaallah her biriniz kırk bin dille tesbih eden bazı melekler gibi, kırk bin lisanla bu kıymettar gecede ve sevabı çok bu çilehanede ibadet ve duâlar edeceksiniz.’ diyerek Mirac Gecesi’nin ehemmiyetini vurguluyor Üstadımız. 

Güzelliğinin bütün inceliklerini o mübarek aynada bütün alemlere göstermek için O’nu (sallallâhu aleyhi ve sellem) zaman ve mekân üstü bir seyahate davet ediyordu Rabbimiz…

O’nu (sallallâhu aleyhi ve sellem) bütün kâinat namına sevdiğini bildirmek, 

Cemâlini O’na göstermekle varlığı şereflendirmek, 

Ve O’ndaki mukaddes hallerin başkalarına da geçmesini sağlamak için onu kelâmıyla taltif edip fermanıyla vazifelendiriyordu… Miraç’la taçlandırıyordu… 

Yaratılış ağacının nurlu meyvesi ve kalbi o ağacın esas hakikatl