DÜZCE (A.A) - Ömer Ürer - 12 Kasım 1999 yılında Düzcede meydana gelen depremde iş yerinin bulunduğu binanın çökmesi sonucu enkaz altında kalan Burhan Şen, kurtarıldıktan 26 gün sonra hastanede gözlerini açabildi.
     Şen, AA muhabirine yaptığı açıklamada, depreme işlettiği kasap dükkanında yakalandığını belirterek, bir ses duyduktan sonra binanın aniden üzerlerine çöktüğünü kaydetti.
     Deprem esnasında dükkanda 2 oğluyla beraber 9 kişinin bulunduğunu anlatan Şen, Etrafımdan ses almaya çalıştım ve küçük oğlumun sesini duydum. Bir de ustamızın sesini duydum. Bir müddet birbirimizin sağlık durumu hakkında bilgi alamaya uğraştık fakat sesler kesildi. O esnada dışarıdan bir ses geldi içeride kimse var mı- diye bağırıyorlardı. Ben ses verince bana, sizi kurtarmamızın imkanı yok. Göçen ve yanan binalar var. Bunların içinde insanlar var. Önce onları kurtarmamız lazım diye selendiler şeklinde konuştu.
     Ondan sonra bayıldığını ve 4 saatin ardından kendine geldiğinde yine dışarıdan gelen sesler üzerine bağırarak sesini duyurmaya çalıştığını dile getiren Şen, yaklaşık 2 saat süren çalışma sonucunda kendisi küçük oğlu ve onun arkadaşlarına ulaşıldığını kaydetti.
     Şen, diğer oğlu, 3 müşterisi ve bir arkadaşının orada hayatını kaybettiğini belirterek, onların öldüğünü çok uzun süre sonra öğrendiğini ifade etti.
    
     -Beni defnetmek için her şey hazırlanmıştı-
    
     Kurtarıldıktan sonra polis aracına konulduğunu ve ardından ambulansla götürülme anını hatırladığını vurgulayan Şen, Ankaraya vardığımızda depremden yaralı kurtulanları gördüm ve orada bayıldım. Kendime geldiğimde 26 gün baygın kaldığımı öğrendim dedi.
     Şen, hastanede kendisi gibi Kaynaşlıdan getirilen 2 kişinin daha bulunduğunu anlatarak, şunları kaydetti:
     Odadaki bir arkadaşımızın durumu aniden fenalaştı ve yatağında hayatını kaybetti. Onu duyan refakatçilerden biri benim öldüğümü sanarak Kaynaşlıya aileme haber veriyor. Burada hemen hazırlık yapılıyor ve cesedimi almaya Ankaraya geliyorlar. Beni defnetmek için her şey hazırlanmıştı. Beni yıkamak için kazanların altı bile yakılmıştı. Artık yıkanıp toprağa verilecektim. Tabi Ankaraya gelip morgda da beni bulamayınca büyük bir yanlışlık olduğu anlaşılıyor.
     Hastanede sürekli çocuklarını sorduğunu belirten Şen, yanına getirilmeyen büyük oğlunun öldüğünün kendisinden saklandığını söyledi.
     Depremin üzerinden geçen yılların kendisinin toparlanması sağladığını dile getiren Şen, Şu anda kendimi engelli olarak görmüyorum. Yaşamımı normal olarak sürüdürüyor, ihtiyaçlarımı karşılayabiliyorum. Psikolojik olarak kendimi oldukça iyi motive ettim. 12 Kasım depremi hem ölüşüm hemde doğuşum oldu. Ben ölümü yaşadım ve tekrar dirildiğime inanıyorum ifadesini kullandı.
    
     Yayıncı: Murat Paksoy