DÜZCE (A.A) - Ömer Ürer - 12 Kasım 1999 yılında Düzcede meydana gelen depremde eski eşini ve 2 çocuğunun cesedini enkaz altından çıkaran Ramazan Dermencioğlu, eşi ve çocuklarını, kazdığı mezara kendi elleriyle gömdü.
     Depremin ardından adeta yerle bir olan Kaynaşlıda AA muhabirine açıklama yapan 56 yaşındaki Dermencioğlu, yeni boşandığı eşi, 23 yaşında oğlu ve 20 yaşında kızını depremde kaybettiğini belirterek, deprem sırasında ilçenin yamacındaki bir köyde olduğunu anlattı.
     Depremin etkisiyle dağların yerinden oynadığını ifade eden Dermencioğlu, sarsıntının bitmesinin ardından ilçenin üzerinde büyük bir toz bulutunun biriktiğini görmesi üzerine yeni boşandığı eşi ve çocuklarının kaldığı eve koştuğunu söyledi.
     Dermencioğlu, ailesinin kaldığı 3 katlı binanın tamamen çöktüğünü dile getirerek, Evin birinci katı tamamen çökmüş, diğer 3 katı ayakta duruyordu. Eski eşim, çocuklarım giriş katında oturuyorlardı, oturdukları daire yok olmuştu. Ben bir umutla inşallah içeride değillerdir dedim ama komşuları daha 10 dakika önce eve girdiklerini söyleyince bulunduğum yere çöktüm ve uzun süre orada öylece kaldım dedi.
    
     -Onları ellerimle toprağa verdim
    
     Kurtarma ekiplerinin gelip evi incelediklerinde içeride canlı kimsenin olmadığını söylediklerinde acısının daha da katlandığını belirten Dermencioğlu, ekiplerde kontrollü bir şekilde içeri girdiklerinde hepsinin cesedine ulaştıklarını bildirdi.
     Dermencioğlu, komşularının da yardımıyla eşi, oğlu ve kızının cesetlerini enkaz altından çıkardıklarını anlatarak, Mezarlığa gidip 3 tane mezar kazdım. Onları ellerimle toprağa verdim. Bunu yaparken her biri bana ayrı ayrı acı yaşattı. Allah kimseye bu tür acılar yaşatmasın. Unutmak istiyoruz ama unutmak mümkün değil. Acıları aklımızın bir köşesine adeta kazınmış diye konuştu.
     Depremin ardından toparlanmasının kolay olmadığını kaydeden Dermencioğlu, şunları söyledi:
     Bu bir kader dedik ve yeniden hayatımıza başladık. Kaderimize boyun eğelim ve bunun altından kalkalım dedim. Bir yerlere tutunmak gerekiyordu, çalışmaya başladım ve kendimi işime adadım. Allah tekrarlarını hiçbir insana yaşatmasın.
    
     Yayıncı: Murat Paksoy