KONYA (A.A) - Metin Bolat - Suriyedeki iç savaştan kaçarken üçüncü çocuğunu harabe bir evde dünyaya getiren Hanadi Satuf, patlayan bombaların arasından geçerek yokluk dolu çileli bir yolculuğun ardından çocuklarıyla Türkiyeye sığındı.
     Konyada Karatay Belediyesi Şefkat Evlerinde çocukları Amal (5), Gudran (3) ve iki aylık Şerhabil ile kalan 20 yaşındaki Suriyeli Hanadi Satuf, acı dolu yaşamını AA muhabirine anlattı.
     Yaşamının çok zorlu geçtiğini anlatırken zaman zaman gözyaşlarına hakim olamayan Satuf, henüz 5 yaşındayken anne ve babasını trafik kazasında kaybettiğini söyledi.
     Hem öksüz hem de yetim kaldığında çok acı çektiğini, çevresindeki çocuklara hep imrenerek baktığını aktaran Satuf, kendisine babaannesinin sahip çıktığını dile getirdi.
     13 yaşına geldiğinde memur olan eşi Sadi Ahmet (27) ile evlendirildiğini ifade eden Satuf, 15 yaşında anne oldum. İkinci kızımı da 17 yaşında dünyaya getirdim. Şu an iki aylık olan oğlum Şerhabil ise savaşın ortasında dünyaya merhaba demek zorunda bırakıldı diye konuştu.
     Süriye ordusunca gerçekleştirilen bombardımanlarda evlerinin yandığını ifade eden Satuf, şöyle devam etti:
     Saldırılar artınca ve evimiz yanınca bölgeyi terk ettik, şehir şehir dolaştık. En son yaşadığımız yere geri döndüğümüzde, evimizden herhangi bir kalıntı bile yoktu. Savaş ortamında hamileliğim zor geçti. Sık sık sancılarım oluyordu. Bomba ve silah sesleri eksik olmuyordu. Yine bir saldırı anında herkes kaçıp gitmişti. Ben de evlatlarımla kaçmaya hazırlanırken sancım tuttu. Bir kişinin desteğiyle çocuklarım ve ben harabe bir evde gittik. Herkes can güvenliği olmadığı için bulunduğumuz yeri terk ederken, bir kadın bana ve çocuklarıma sahip çıkarak bizi yalnız bırakmadı. Çok zor da olsa harabe evde doğum yaptım. Çocuğumu çevrede bulduğum bir çarşafa sararak muhafaza etmeye çalıştım. Saatler sonra hemen çocuklarımla bulunduğum yerden ayrıldım.
    
     -Hayatını kaybeden arkadaşının adını verdi-
    
     Günlerce aç kalmasına rağmen yaradanın hikmetiyle sütünün kesilmediğini dile getiren Satuf, iç savaşın ortasında kalan çaresiz çocukların günlerce aç uyuduğuna şahit olduğuna dikkati çekti.
     Kendisini büyüten babaannesi Fatmayı iç savaşta kaybettiğini, cesedinin de paramparça olduğunu aktaran Satuf, sözlerini şöyle sürdürdü:
     Kocam, oğlumu sadece 5 dakika gördü. Geldiğinde oğlumuzun kulağına ezan okudu. Oğlumuza iç savaşta hayatını kaybeden arkadaşının adı olan Şerhabil ismini verdi. Ülkemizin geleceği için muhaliflere katıldı. Biz birkaç gün oldu buraya geleli ve ilk defa çocuklarımla rahat uyuduk. Aklım hep kocamda ve oradaki insanlarda... Ülkemizde çok büyük bir dram yaşanıyor. Son zamanlarda yaşadığım kötü günler, bana yetim ve öksüz büyümemden daha acı verdi. Çünkü ülkemizde çocuklar soğukta aç uyuyor. Barınacak yer arıyorlar. Kendilerini kucaklayacak ve duygusal paylaşımlarına ortak olacak kimseleri yok. Ülkemizde insanlık dışı olaylar yaşanıyor. Katlediliyoruz, kıyılıyoruz.
     Satuf, ülkesindeki iç savaşın bir an önce bitmesini arzuladığını sözlerine ekledi.
    
     Yayıncı: Ahmet Kayır / A. Fatih Tekcan