SİVAS (A.A) - Seyit Ahmet Eksik / Merve Topuz - Daha 14 günlükken yakalandığı Van depreminde hayata tutunarak umudun ve mucize kurtuluşun adı olan Azra bebek, aradan geçen 1 yılda yürümeye başladı.
     Vanda geçen yıl 23 Ekimde meydana gelen 7,2lik depreme Ercişteki dede evinde daha 14 günlükken yakalanan ve enkaz altından yaklaşık 48 saat sonra çıkarılarak mucize kurtuluşun adı olan Azra Karaduman, 1 yaşını geride bıraktı.
     Kendisini enkaz altından kurtaran ekiple 14 gün önce İzmirde doğum gününü kutlayan minik Azra, 1 yaş 14 günlük oldu. Babası Sinan Karadumanın yaşamını yitirdiği depremin ardından annesi Semiha, babaannesi Gülsade ve çocuk doktoru dedesi Ahmet Karaduman ile yaşamını Ercişte prefabrike konutta sürdüren Azra bebek, depremin 1. yılında memleketi Sivasa geldi.
     Doğum gününden bu yana yürümeye başlayan Azra, evlerinde oyuncaklarıyla oynuyor. Karaduman ailesinin göz bebeği minik Azra, konuşmaya da çabalıyor.
     Azranın söylediği ilk sözcük ise dede. Anne ve bazı sözcükleri de ifade etmeye çalışan Azra, ailesinin neşe kaynağı.
    
     -Deprem psikolojisini Ercişte yenmeye çalışıyorlar-
    
     Sinan Karadumanın geçen yıl depremde yaşamını yitirmesiyle yasa boğulan Karaduman ailesi, 1 yıldır, depremin simgesi Azra ile acılarını unutmaya çalışıyor. Deprem sonrası bir süre evde geceleri lambayı açık tutarak uyuyan aile, artık lambayı yakmadan uyuyabiliyor.
     Azranın dedesi Ahmet Karaduman, AA muhabirine yaptığı açıklamada, deprem psikolojisini Ercişte prefabrike konutta kalarak yenmeye çalıştıklarını söyledi.
     Depremin ardından, özellikle gelini ve eşinin, oradaki acıları, dramları görüp psikolojilerini düzeltmeleri amacıyla tekrar Ercişe döndüklerini ifade eden Karaduman, Çünkü sürekli bir çöküntü içindeydiler, sürekli o anı yaşıyorlardı, o acıyla yaşamak istiyorlardı dedi.
     Eşi ve gelininin, deprem felaketini yaşayan diğer kişilerle diyalog kurarak biraz toparlandığını anlatan Karaduman, Sadece apartmana girme korkuları var ifadelerini kullandı.
     Deprem bölgesine yapılan TOKİ konutlarını gezdirerek, eşi ve gelininin bu korkuyu da yenmelerine yardımcı olmaya çalıştığını belirten Karaduman, Orada tek katlı, prefabrike bir yerde kalıyoruz. Eğer gelinim ve eşim ikna olursa, barınma sorununu TOKİ konutlarına en azından kiraya taşınarak halledebilirsem, bir süre daha Ercişte kalacağım diye konuştu.
    
     -Prefabrikte rahat uyuyorlar-
    
     Ahmet Karaduman, deprem sonrası yeniden yerleştikleri Ercişteki yaşamlarına ilişkin şunları söyledi:
     Kaldığımız yer güvenilir olduğu için tek katlı prefabrikte rahat uyku uyuyorlar. Yine arada sırada sarsıntı 3, 4, 4,6 şiddetinde sarsıntılar oldu, hatta 5 şiddetin de olan da oldu. Ama 4,6, ilk gittiğimiz haftadaki hariç, diğerlerini o prefabrike taşındıktan sonra hiç hissetmediler. O açıdan hissetmedikleri her sarsıntı onların psikolojisini biraz daha düzeltiyor ama apartmana girince yeniden sallanınca ne olur o kestiremiyorum. Çünkü özellikle gelinimin birdenbire psikolojisi çok değişiyor, aniden başka bir kişiliğe bürünüyor, bu sarsıntı olduğu zaman onu yenmesine çalışıyoruz.
    
     -Azra depremde Ercişin simgesi oldu-
    
     Ailesinin, deprem psikolojisiyle yaşamasını istemediğini ifade eden Karaduman, Kararım biraz da onlara bağlı. Ama bir süre daha orada devem etmek istiyorum açıkçası. Çünkü Azra Erciş doğumlu, depremde de Ercişin simgesi oldu, onun için bir süre daha orada kalmak istiyoruz dedi.
     Azranın doğum gününden itibaren yürümeye başladığını anlatan Karaduman, ilk günler 3-5 adım atan Azranın bugünlerde 10-15 adım atabildiğini ifade ederek, Şimdi 10-15 adım atıyor, bayağı gidiyor. Yürümeyi kuvvetlendirdi. En çok dede kelimesini söylüyor. Anne tam diyemiyor ama an, an diyor ifadelerini kullandı.
     Vanın Erciş ilçesinde 23 Ekim 2011de 14 günlükken enkaz altında kalan Azra bebek, yaklaşık 48 saat sonra kurtarılarak depremin simgesi haline gelmişti. Dede Ahmet Karadumanın ilk etapta kurtulduğu depremde, Azra bebek, annesi ve babaannesi ise sonradan enkaz altından çıkarılmıştı. Depremde, baba Sinan Karaduman ise yaşamını yitirmişti.
    
     Yayıncı: Ahmet Ekici