Konya'nın Çumra ilçesi Arıkören kasabasında yaşayan ve 2. Dünya Savaşı öncesinde seferberlik görevine çağrıldığı Çanakkale'den bir daha dönmeyen Veli Bakırtaş'ın torunları, dedelerinin izini arıyor. Dedelerinin öldüğünün bildirildiğini ancak kendilerinin bu haberden tatmin olmadığını belirten torunları, dua edecek bir mezarı olmasını istiyor. Çanakkale'de 1939 yılında kaybolan Veli Bakırtaş'ın ilginç bir hayat hikâyesi var. 1912 yılında Konya'nın Çumra ilçesine bağlı Arıkören köyünde doğan Bakırtaş, 1932 yılında evlenir ve bu evlilikten bir oğlu ve bir kızı dünyaya gelir. Köyde çiftçilikle uğraşarak ailesini geçindiren Bakırtaş, 2. Dünya Savaşı öncesinde 1939 yılında seferberlik görevine çağrılır. Civar köylerden 6 arkadaşı ile Çanakkale Bölüğü'ne katılan Bakırtaş, haritacı olarak görev yapmaya başlar. Bakırtaş, seferberlik hizmeti sırasında özlem duyduğu ailesine, arkadaşının vasıtasıyla Osmanlıca bir mektup yazar. 1939 tarihli mektupta ailesine olan özlemini dile getiren Bakırtaş, harita bölüğünde olduğu için il il gezdiğini ve vatanına hizmet ettiğini anlatır. Bu tarihten sonra bir daha haber alınamayan Bakırtaş'tan ailesine kalan tek hatıra gönderdiği Osmanlıca mektup olur. TORUNLARI MERAKLA BEKLİYOR Veli Bakırtaş'ın mektubunun ardından başına ne geldiğinden kimsenin haberi yok. Askeri yetkililerin Bakırtaş'ın öldüğü hakkında kayıt bulunduğunu belirtmesine rağmen, torunları bu haberden tatmin olmaz. Çanakkale'de bulunan bütün şehitlikleri gezen ve yetkililerden bilgi almaya çalışan torunları ise bir sonuç alamaz. Dedesiyle aynı ismi taşıyan torunu Veli Bakırtaş (46) dedesinin bir gün çıkıp geleceği ümidiyle yaşadıklarını belirterek, ''Çanakkale gezilerinde bazı arkadaşlar dedelerinin mezarlarını buldular ama ben hala bulamadım. Dedemin öldüğüne dair muhtarlıktan babaanneme bilgi gelir. İnternet dâhil bütün imkânları kullandım ama hala bir bilgi alamadım. Dedem öldüyse mezarı nerede? Yaşıyorsa nerede yaşıyor? Yetkililerden bilgi istiyorum.'' dedi. Mektupta yazan 3 numaralı Çanakkale Bölüğü'nü de araştırdıklarını ama böyle bir bölüğün kayıtlarda olmadığını yineleyen Bakırtaş, "En azından öldüyse de mezarı başında bir Fatiha okuyup anmak istiyoruz.'' ifadelerini kullandı. KÖYÜN EN YAŞLISI VELİ BAKIRTAŞ'I VE ZOR GÜNLERİ ANLATTI Arıkören köyünün en yaşlısı ve o günleri tek hatırlayan kişi olan Musa Kazım Kaya (Arap Musa) ise "Seferberliğe (kurraya) gidenlerin hepsi geldi ama Veli gelmedi. Atıyla bağ işi görüyordu. Bir emir geldi, atı arabayı bırakarak göreve gitti. Bir daha da dönmedi.'' dedi. "O zamanlarda yiyecek ekmek yoktu." diyen Kaya, daha harmanı savurmadan hemen öşür almaya gelirlerdi. Ayrıca askere ekmek köylerden giderdi. Ayakkabı yoktu. Köylüye idare edecek kadar bırakıp gerisini askere verirdik. Gaz bile yoktu. Akşamları ışık yakmazdık ki düşman evleri basacak, ışığı görecek diye. Çift sürdüğümüz atları ve öküzleri bile askerlere vermiştik.'' şeklinde konuştu.