Dünya Çocuk Günü dolayısıyla Çocuk Vakfı tarafından yayımlanan bildiride, kozmetik ya da savunma/saldırı sanayisine ayrılan paranın küçük bir bölümü ile bütün çocukların doğal, sağlıklı ve iyi bir şekilde yaşamalarının mümkün olduğuna dikkat çekildi. Vakfın şair ve çocuk kitapları yazarı Mevlana İdris Zengin tarafından kaleme alınan bildirisi, ''Çocuklar: Sıfır Problem, Mümkünse'' başlığını taşıyor. Bir çocuğun bakış açısıyla ve diliyle yazılan bildiride, bazı şeylerin evrensel olduğu vurgulanarak, şu ifadelere yer verildi: ''Ben bir çocuğum ve şimdi neler söyleyeceğimi pek kestiremiyorum. Kocaman mavi bir bilyeye benzeyen dünyada galiba durum biraz karışık. Bazı kardeşlerim aç, bazıları hasta, bazıları su bulamıyor ve bazıları bombaları, mermileri çok yakından tanıyor. Bazıları küçücük kollarına, göğsüne bir mermi parçasını alıp başka bir dünyaya gittiler. Bunların hepsini biliyorsunuz. Krizleri, yangınları, doğal felaketleri, savaşları, ilaçsızlıkları ve daha birçok şeyi. Kurumlar var, bütçeler var, söylevler var, yasalar, yönetmelikler, görev tanımları var. Fakat çocuklar için hayatın her alanında karanlık, sisli, yağmurlu birçok durum devam ediyor. İlgili kurumların sayısal verileri arasında kaybolan çocukluğu bulmanız, tanımanız zor. Bunları biliyorsunuz. Bunları artık ben de biliyorum. Ben de biliyorum, kozmetik ya da savunma/saldırı sanayine ayrılan paranın küçük bir bölümü ile bütün çocukların doğal, sağlıklı ve iyi bir şekilde yaşamalarının mümkün olduğunu. Ben de biliyorum, söylenenlerle yapılanlar arasındaki uçurumların sorumluları var. Ben de biliyorum dünya başka türlü olabilirdi baylar. Yoksulluğa, şiddete, istismara, adaletsizliğe, ikiyüzlülüğe, çatışmaya önce büyükler teslim oldu. Çocuklar bu canına yandığım dünyada figüran bile değil. Onlar bazen şahit, bazen kurban, bazen da seyirci. Bugün Dünya Çocuk Günü ve ben bir çocuğum. Bu, anlamsızlığı yüksek dünyada çocuklarla sıfır problem bakışı gündeme gelebilir mi? Sonrasında çocuklar çok boyutlu şiddet sarmallarının ortasındaki çocukluklarından bir kurşun ya da ihmalle değil de güle oynaya ayrılabilir mi? Evrenselmiş bazı şeyler, bu kesin, bu açık, bu net. Nasıl çıkılır bazı durumların içinden? Nereden bileyim, ben bir çocuğum. Bir şey öğretmişlerdi bana; köfte için değil, çocukluk için SOS, SOS, SOS...'' (SİM-KÖS)30.09.2011 16:28:45