M. Fethullah Gülen Hocaefendi, HİMMET üzerine sorulan bir soruya cevap sadedinde söylediklerinden bazı bölümleri aktarmak istiyorum. 

“Himmeti, umumî mânâda EL   UZATMA şeklinde anlayabilirsiniz. Meseleyi bu yönüyle değerlendirirseniz, Peygamber Efendimizin (S.A.S.)  ümmetine el uzatması  veya velilerin bazı kimselerin iman ve Kur’an Hizmetine el uzatmaları arasında ciddi bir münasebet görürsünüz. Sonra, bu el uzatma ve yardıma koşmanın sadece maddî  imkânlarla olmadığını ve insanların, kendilerine, lütfedilen o nimetlerin her birine karşı, o nimetlerin kendi cinsinden bir nevi şükür edasına giriştiklerini  de müşâhede edersiniz. Evet Bediüzzaman Hazretlerinin de İşârâtü’l-İ’caz tefsirinde belirttiği gibi, ‘Kendilerine ihsan ettiğimiz nimetlerden infak ederler’  (2/3)  âyet-i kerimesindeki  ‘Mâ’ umumî bir mânâyı ifade etmektedir. Yani, infak, sadece mala ve paraya münhasır değildir; İLİM, FİKİR, KUVVET  ve  AMEL  gibi şeylerde de muhtaç olanlara infakta bulunulması gerekmektedir. (…)

“Bu meselenin önemli bir buudu da şudur ki; arz etmeye çalıştığım çerçevede iman ve Kur’an Hizmetine HİMMET’te  bulunmak, insanı DEĞERLER  ÜSTÜ  DEĞERLERE  ulaştırır. Çünkü, Hz. Üstad’ın da işaret ettiği gibi, ‘Bir insanın KIYMETİ,  HİMMETİ nisbetindedir. Kimin himmeti milleti ise, o kimse tek başı  ile  bir MİLLET’tir. Aksine hep NEFSİ, NEFSİ diyen sürekli şahsî menfaatlerini düşünen ve milletin istikbaliyle alâkalı hiçbir planı, projesi veya derdi olmayan BİN  adam BİR  adam hükmündedir. Evet, kimin himmeti yalnızca  nefsi ise, o kimse  insan bile sayılamayacak bir derekeye  düşmüş demektir. Zira, insan fıtraten medenî olarak yaratılmıştır; o tabiatı itibarıyla, kendi cinsinden olanları da düşünüp beraber yaşamaya mecburdur.

“Cenab-ı Hakka sonsuz hamd ü senâlar olsun ki, günümüz de,  HİMMETİ, MİLLETİ  olan insanlardan nasipsiz değildir. Bugün de HİMMET  ÇAĞLAYANLARI  gürül gürül akmaktadır. Bu devrin HİMMET  ERLERİ  de çeşit çeşit olumsuz hadiselere rağmen, kaderi programların kendilerine yüklediği misyonu temsile çalışmaktadırlar.

“Ne var ki, her dönemde olduğu gibi, içinde yaşadığımız şu zaman diliminde de mesuliyet insanlarının himmet duygularını ve kuvve-i mâneviyelerini kırabilecek unsurlar mevcuttur. Bediüzzaman Hazretleri hem himmetin belini kıran bu mânileri birer birer saymış hem de onları def edebilmek için gereken tedbirlere (Münazarat  Risalesinin sonunda)  işarette bulunmuştur.)  (…)

“İnancım o ki, bütün bu manilere rağmen, adanmış ruhlar şimdiye kadar olduğu gibi, bundan sonra da “YİĞİTLERİN  HİMMETİ,  DAĞLARI  YERİNDEN  SÖNER’  (Ubeydullah Ahrar)  anlayışıyla hareket  edecek ve bütün samimiyetleriyle Cenab-ı Hakkın inayetine sığınıp sorumlulukları istikametinde dönüp arkalarına bakmadan yürüyeceklerdir. Allah’ın rızasına ‘olmaza olmaz’  bir esas kabul ederek onun dışındaki bütün değerlere karşı kapanacak ve Hz. Mahbub’a  (c.c.)  kavuşma iştiyaki ile, O’na tahsis-i nazar ederek yollarına devam edeceklerdir ve bileceklerdir ki, himmet  ettikleri ölçüde himmet göreceklerdir; başkalarına el uzatma gayreti içinde bulundukları nisbette de kendilerine ötelerden bir el uzanacaktır.” (İkindi Yağmurları)  

Unutmayalım ki, Ağrı Dağı ile ilgili olarak 1900’un hemen başlarında Üstad Hazretlerinin müşahedesi YENİ  BİR  DÜNYANIN  MÜJDESİ idi ve CÛDΠ ismiyle bilinen noktaya  Hz. Nuh’un gemisinin aram etmesi Anadolu Cömertliğini yani bütün cihana el uzatma himmetinin işaretiydi. Bu işarete elhamdülillah  bütün Anadolu katıldı ve 180 ülkeye cömertçe öğretmen evlatlarını, onların burslarını ve okullarının malzemelerini senelerce gönderdi. Yani cihana el uzattı.