Günlük hayata giren teknolojik alat-u edavatın haddi hesabı yok. İyi-kötü, er-geç herkes bir tarafından modern hayatın bu kalitelerinden istifade ediyor. Şikayetçi gibi görünüp, müşkülpesent hallere girerek “Aman canım, bu teknoloji de fazla oluyor! Birbirimizle aile içinde bile konuşamıyoruz!” nazlanmalarına gerek yok. Akıllı telefonlara direnen kaç insan kaldı?

Teknolojiye karşı olmayı muhafazakarlık, “insan” mefhumunu herkesten fazla önemsediğini gösterme yarışına giren bir zümrenin marjinallikleriyle gündem tutmaları her zaman mümkün. Şimdiye kadar yapabildikleri tek şey Yeniçeri Yobazlığı. Ne mukaddesatı düşünürler, ne insanlıktan haberleri vardır ne de geleceğe ait bir çorba kaşığı irfanları. Ateşli silahların icad edilmesi ile yigitlik, civanmertlik arasında bağlantı kuracak derinliği olmayan, zavallı şairin, uzun menzilli silahlar karşısındaki “yiğitlik bozuldu!” sitemi de aynı sathiliğin ucuz şairlik versiyonu. Bizim şair takımının o zaman da kalitesi düşük imiş, baksanıza.

En son “Cep telefonları, hafızalarımızı zayıflatıyor mu?” sorusuna için için gülesim geldi. Cep telefonlarının hayatımıza girişi yirmi yıllık bir süre. Hafıza gibi fonksiyonlarını tesbit etmenin zor olduğu bir konuda nihai sözü söylemek için yirmi yıl çok ama çok kısa bir süre. Ama iddia cazip, “Tam, iPhone 8 almaya niyetlenmiştik. Bir daha düşünelim, gül gibi hafızamızdan olmayalım!” mesajı veriliyor. Mazeret de çok önemli; hafızalarımızı koruyalım. Ne için?

Birisi hiç üşenmemiş, herkesin hayatına giriveren Akıllı Telefonların sıradan bir insanı-bizim gibi- elliye yakın aksesuarı beraberinde taşımaktan kurtardığını maddelemiş. Kol saati bunlardan sadece birisi. 

Son günlerde, özellikle İstanbul Taksici esnafının gazabına uğrayıp, tartaklanan, silahlı saldırıya uğrayan Uber çalışanları da teknolojinin imkanlarını kulanarak yeni bir sektöre katkı sağlıyorlar. Akıllı telefonlar, özellikle büyük şehirlerde kısa mesafeli ulaşım imkanlarını, diğer toplu ve özel taşıma araçları ile kabili kıyas olmayacak lüks ve konforda müşterilerine sunuyorlar. Bir kez bu konfor ile tanışanın, bundan böyle klasik taksi esnafının tafralarına, agresif hallerine ya da yolların hakimi gibi davranmalarına ihtiyaç duymayacaklarından emin olabilirsiniz. Nereden biliyorsun? Iphonumda Uber kullanım programını, geç de olsa indirenler birisiyim. Bundan sonra, hiçbir güç, klasik taksici afra-tafrasına katlanmaya beni ikna edemez.

Teknolojik gelişmeye ayak uyduramayan, dahası ayak direyen sektörleri uzun soluklu bir gelecek beklemiyor. Adam döverek, silah çekerek, mafyavari magandalıklarla, müşteri memnuniyetine bağlı arz-talebi ürkütme imkanı yok. Elbette gecikme, aksama ve erteleme mümkün ama, ortadan kaldırma neredeyse imkansız. 

İstanbul’daki bir kaç lokal vakanın sorumluları yakalanıp cezalandırılır mı? Hiç zannetmiyoruz. Onlar şimdi, Uber’in yabancı bir şirket olduğu, emperyalist dünyanın içimize uzanan keşif kolu vazifesi gördüğü, İstanbul delikanlılığı(!) ve taksi nostaljisini bitirmek için dış kaynaklı güçler tarafından desteklendiğini falan söyleyip mağdur edebiyatı yapıp kamuoyunu meşgul edecekler. Hatta Uber kullanıcılarını, 2019 seçimlerini provoke etmek için ABD tarafından kontrol edildiğini duymanız yakındır.

Taksiciler Cemiyeti temsilcis, hadiseyi “Uber’ciler, sansasyon olsun diye kendilerini dövdürüyorlar!” diye savunma yapmış. Cemiyete üye meslekdaşlarını koruyabilmek için aklına gelebilecek en makul(!) gerekçe bu olsa gerek. 

Uber’in sunduğu imkanlarla, aylık maişetlerine küçük bir katkı için ter dökenleri döverek, tehdit ederek piyasadan çekileceklerini zanneden maganda tipler de bu işlerini yine Uber’in sunduğu aplikasyon ile yapmışlar. Görüyorsunuz teknoloji, modern çağın ucuz Yeniçerilerine de, tuzak, kumpas ve pusu kurma imkanları veriyor. 

İşte bahsettiğim iki yüzlülük ve riyakarlık bu. Hem bütün işlerinizde teknolojinin imkanlarını kullanacaksınız, sonra da sizden daha iyi kullananlara düşmanlık edip, teknoloji düşmanlığı ile duygu sömürüsü yapacaksınız. Yoksa, o şaşkın şairin bahsettiği ucuz delikanlılık ve yiğitlik bu mu?