İNSAN ÂDEM SOYUNDAN, GÜNAHSIZ OLANI YOK.
SADECE FARK ŞURADAN, GÜNAHLAR AZ VEYA ÇOK.
ZELLESİ ENBİYADAN, ÜMMETLERDE MASUM YOK.
AF DİLEMEK KULLARDAN, BAĞIŞLANANSA PEK ÇOK.
PİŞMANLIK DUYULMADAN, AFFA UĞRAMAK DA YOK.
NEDAMET SAFHASINDAN, FİRDEVSİ PEYLEYEN ÇOK.
GÖZYAŞI AKITMADAN, MÜJDEYİ BEKLEMEK YOK.
CEYHUN OLAN YAŞLARDAN, SÖNEN ATEŞLER DE ÇOK.
BERÎ OLMAZ HATADAN, İNSANDA HİÇ SINIR YOK.
KORUNMAZSA ŞEYTANDAN, SEYYİATI OLUR ÇOK.
ALLAH’IN KORKUSUNDAN, İSYANLARA DALAN YOK.
NEFSİNE İTİMATTAN, KAYBEDENLERSE PEK ÇOK.
YOL GEÇER İSTİĞFARDAN, BAŞKA DA BİR YOLU YOK.
RAHMAN’IN KAPISINDAN, SEVİNÇLE GİRENLER ÇOK.
CAN BEDENDEN ÇIKMADAN, ÜMİTSİZLİK ASLA YOK.
NİCE GÜNAHKÂRLARDAN, CENNETE GİDENLER ÇOK.
HACALET DUYGUSUNDAN, SIYRILANA KEREM YOK.
UTANAN İNSANLARDAN, AFFA KOŞANLAR DA ÇOK.
CEHENNEMDE AZAPTAN, KÂFİRİN ÂZÂDI YOK.
NASİPLENSE İMANDAN, ŞEFAATÇİSİ PEK ÇOK.
ÜMİTVARIZ RAHMAN’DAN, FÂNİ OLANDAN HİÇ YOK.
RABB’İMİZİN AFFINDAN, BEKLENTİLERİMİZ ÇOK.
SEN KOVMA DERGAHINDAN, ZATEN BAŞKA MELCE’ YOK.
SANA EL AÇANLARDAN, DUYDUK Kİ KURTULAN ÇOK.
BÂRÂN