Ülkenin en büyük golcülerinden biri. Milli takımda başarıdan başarıya koşmuş. Dünya üçüncülüğünde imzası var. Kulübüne şampiyonluklara taşımış. Şampiyon kulüpler şampiyonluğu kupasını kaldırmış! Gol kralı olmuş! Rekorlar kırmış! Saha içinde ve dışında hep örnek gösterilmiş! Kral, ünvanı verilmiş! Taç giymiş! Defalarca yılın sporcusu seçilmiş! Sosyal projelere ön ayak olmuş! Davet ve ısrar üzerine ülke sorunlarının çözümünde rol oynarım, diye siyasete girmiş.

Sonra bir gün, siyasal iktidarla görüşleri uyuşmamış! Bazı antidemokratik ve hukuk dışı politikalara karşı çıkmış! Yolsuzlukları dile getirmiş! Makamları elinin tersi ile itmiş! Güce baş eğmemiş, etek öpmemiş! İktidar kasabı da harekete geçmiş! Mallarına el konmuş! "Vatan haini" ilan edilmiş! Ünvanları elinden alınmış! İsmi, fotoğrafı, görüntüsü her yerden çıkarılmış! "Kral" lakaplı Hakan Şükür'den bahsediyorum...

Peki yok edebilirler mi onu? Yoksa efsane olmanın yolu bu baskılara ve zulümlere rağmen de dik durabilmekten mi geçer?

Sorunun cevabı aşağıdaki hikayede bulunuyor.

Muhammed Ali ( 1942-2016) rakiplerine ringleri dar eden efsane bir boksördü. Dünya şampiyonuydu. Ama aynı zamanda ABD'de ve dünyanın her yerinde barışın, hukukun, özgürlüklerin yürekli bir savunucusuydu. Irkçılığa, nefret söylemine, ayrımcılığa ve savaşa karşı büyük bir mücadele verdi! 

Kariyeri değil hayatı tehlikedeydi. Adını, dinini değiştirdi. İslami organizasyonlarda aktivist oldu. Saldırlar karşısında korkmadı, geri adım atmadı! Zencilerin beyazlarla eşit haklara kavuşması için savaş verdi! 

Malcom X ve Nelson Mandela'nın yanındaydı. İkiz kulelere saldırı sonrası New York'ta taziye ziyaretlerinde bulundu. "İslam barış dinidir" mesajı verdi. Irak'ta rehine krizinde devreye girdi. 2002'de Kabil'de BM Barış elçiliği yaptı.

Muhammed Ali'nin ringlerin dışındaki ilk sınavı savaş karşıtı tutumuydu. 1966'da Vietnam savaşına katılmayacağını açıkladı. ‘Askerden kaçmak için değil savaşmak inancıma aykırı' dedi.

Ali'nin devlet politikasına açtığı bayrak ülkede büyük tepkiye neden oldu. ‘Vatan haini' ilan edildi. 28 Nisan 1967 günü Houston Askeri Üssünde askere alım işlemleri yapılırken adı okunduğu halde ayağa kalkmayı reddetti. Emre itaatsizlikten tutuklandı. Aynı gün, New York boks komisyonu boks lisansını iptal etti ve ünvanlarını geri aldı. Diğer eyaletler de bunu takip etti. 20 Haziran 1967 günü jüri, Ali'yi suçlu ilan etti. 29 yaşına kadar yaklaşık 4 yıl ringlerden uzak kaldı. Pasaportu iptal edildi. Sürücü ehliyeti elinden alındı. 

Ali, hukuk mücadelesini sürdürdü. (Amerika'da hakimler var) Davası önce temyize ardından Yüksek Mahkeme'ye gitti. 1971'de Yüksek Mahkeme oy birliği ile Ali'nin mahkumiyet kararını kaldırdı. Bir ay sonra da boks lisansı yeniden iade edildi. Bu sırada Vietnam'dan binlerce askerin tabutu geliyordu. Savaşa tepki ülke geneline yayıldı. Ali'nin haklılığı ortaya çıktı. 1970'lerin başında yeniden ‘ulusal kahraman' haline geldi. 

Sonradan, ‘Allah bana kimin en büyük olduğunu göstermek istiyor' dediği parkinson hastalığına yakalandı ve 2016'da vefat etti. Bütün dünya arkasından yas tuttu. Cenaze töreninde dikta özlemcileri yüz bulamadı.

2005'te Beyaz Saray'da Başkan George Bush'tan özgürlük madalyası aldı. Barack Obama, 2010 yılında USA Today'da Ali'den, ”aleyhinde korkunç düşmanlığa rağmen fırtınada yolunu kaybetmeyecek olağanüstü bir güce sahip'' diye bahsetti ve ekledi: "Doğru olan için mücadele eden bir insandı. Martin Luther King'in de yanında durdu, Mandela'nın da... Kimsenin konuşmaya cesaret edemediği konularda ve kimsenin konuşmaya cesaret edemediği zamanlarda konuştu. Bu ona çok düşman kazandırdı ve neredeyse hapse mahkum edilmenin kıyısına getirdi. Ama Ali buna rağmen geri adım atmadı."

Türkiye'deki karartma bitip gerçekler su yüzüne çıktığında bugün Muhammed Ali'den daha büyük saldırılara maruz Hakan Şükür'ün durduğu noktanın ne kadar doğru olduğu anlaşılacaktır! Efsaneleri Devlet politikaları yok edemez! İnsan hakları, demokrasi ve hukuku savunmayı sürdürenlerin yıldızı Ali gibi hep parlayacaktır.

Not:Muhammet Ali'yi anlatan; 'I am Ali' izlenebilir. Redemption Song, Mike Marqusee, okunabilir.