İstanbul'da 7 katlı bir apartmanda oturan bir kişi, site yönetim toplantısında alınan karar doğrultusunda apartmanın arka ve yan cephesinde oluşan çatlakların tamiri, doldurulması ve dış cephe boyasının yapılması için harcanan paradan payına düşeni ödemedi. Yargıya başvuran apartman sakinleri, mahkemeden eli boş döndü. Yargıtay'da temyiz edilen karar bozulup, yerel mahkeme ilk kararında ısrar edince devreye giren Yargıtay Hukuk Genel Kurulu son noktayı koydu; apartman sakininin zorunlu onarım giderlerinden arsa payı oranlarında sorumludur, mahkeme kararı bozulmalıdır.

İstanbul Kartal'da 7 katlı bir apartman sakinleri 20 Mart 2005'te olağanüstü yönetim toplantısında biraraya geldi. Toplantıda, apartmanın arka ve yan cephesinde oluşan çatlakların tamiri, doldurulması ve dış cephe boyasının yapılması için karar alınması çatı tamiratlarının yapılması için karar alındı. 12 numaralı daire maliki karara itiraz edince yönetim 8 Mayıs 2005'te ikinci kez toplanarak 20 Mart'taki kurul kararında alınan kararları aynen kabul etti. Bu kez 12 numaralı daire sahibi, konuyu yargıya taşıdı. Kartal 2.Sulh Hukuk Mahkemesi, 23 Aralık 2005'te verdiği kararla, toplantı çağrı belgesinin davacıya süresinde tebliğ edilmediği gerekçesi ile 8 Mayıs 2005 tarihli olağanüstü kat malikleri kurulunda alınan kararların iptaline hükmetti. Temyiz üzerine Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 15 Şubat 2011'de karar onandı.

Apartman sakinleri, 22 Ocak 2006'da yine toplanarak bir dizi karar aldı. Bina sakinleri apartmanda yapılan zorunlu onarım giderlerinden arsa katılım payına göre kendisine düşen 2 bin 680 lirayı ödememekte ısrar eden 12 numaralı daire sahibi mahkemeye verdi. İstanbul Anadolu 14. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde açılan alacak davasında 20 Mart ve 8 Mayıs 2005 ile 22 Ocak 2006 tarihlerine yapılan kat malikleri kurulunda binanın bakım, onarım giderlerini karşılamak üzere belirlene aidatları davalının ödemediğini belirten davacılar, yasal faizle birlikte 2 bin 680 liralık alacağın tahsilini talep etti. Mahkeme, ortak gider borcunun dayanağı kararın mahkemece iptal edildiği gerekçesiyle davanın reddine hükmetti. Davacılar kararı temyiz etti. Kat Mülkiyeti Yasası'nın 19. maddesi gereğince kat malikleri ana gayrimenkulün bakımına ve mimari durumu ile güzelliğini ve sağlamlığını titizlikle korumaya mecbur olduğuna, yasanın 20.maddesi gereğince kat maliklerinin ana taşınmazın onarım giderlerine aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça arsa payı oranında katılmakla yükümlü olduğuna dikkat çeken Yargıtay yerel mahkeme kararını bozdu. Mahkeme ilk kararında direnince davacılar bu kararı da temyiz etti.

YASAYA GÖRE; ZORUNLU ONARIM GİDERLERİNİ KAT MALİKLERİ ÖDEMEK ZORUNDADIR
Davada son sözü Yargıtay Hukuk Genel Kurulu söyledi. Uyuşmazlığın davalının onarım giderinden sorumlu olup olmadığı, buna göre de davanın kabulünün gerekip gerekmediği noktasında toplandığına dikkat çeken genel kurul, mahkeme kararını bozdu. Kararda şu ifadelere yer verdi: "Apartman sakinlerinin ek işletme projesine göre Mart 2006-Ağustos 2006 döneminde 6 ay süre ile her daireden 50 lira daha toplanmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Borcun dayanağı olarak 20 Mart ve 8 Mayıs 2005 ile 22 ocak 2006'da alınan bu kararlar doğrultusunda tamir işlemlerinin yaptırıldığı ve bedellerinin ilgililere ödendiği belirlenmiş, davalı ise ödeme yapmamıştır. Dava konusu taşınmaz 6 nolu parsel 7 katlı kargir apartmanının vasfında, kat mülkiyeti kurulu olup, yönetim planı da tapuya 13 Nisan 1976 tarihinde şerh edilmiştir. Uyuşmazlığın çözümünde 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununu hükümleri uygulanacaktır. Ana taşınmazın ortak yerlerinde yapılması zorunlu olan ve projesine uygun olarak yapılan onarım giderlerinden davalı sorumlu olup, özel daire bozma ilamına uyulması gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan direnme kararının bozulması gerekmiştir. Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının özel daire bozma ilamında gösterilen nedenlerden dolayı yerel mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir." CİHAN