Bazıları hard diskinizdeki bilgileri silip yok ederken, bazısı bilgisayar ağındaki trafiği saatlerce meşgul ediyor, bazısı da bilgisayarınızı zombi bilgisayar haline getirip bütün bilgileri diğer bilgisayarlara gönderiyor. 1949 yılında John von Neumann isimli bilim adamı, kendini kopyalabilen bir programın mümkün olduğunu açıkladı. Ancak ilk bilgisayar virüsünün programlanması ve test edilmesi 1960 yılını buldu. 1980'lerde Fred Cohen isimli doktora öğrencisi ilk kez kendini kopyalayan program oluşturdu. Eskiden virüsler insanların virüsü diğer bilgisayarlara yayma işini nasıl yaptıklarına bağlıydı. Hacker, virüsü bir diskete kaydederdi ve diski diğer insanlara dağıtırdı. Bugün ise bilgisayar virüsü deyince aklımıza internet aracılığıyla bulaşan virüs geliyor. Bunlar e-posta ya da web sayfalarıyla diğer bilgisayarlara bulaşarak daha önceki bilgisayar virüslerinden daha hızlı yayılabiliyorlar. İşte son zamanların en kötü 10 bilgisayar virüsü: 10. Melissa: 1999 yılında David L. Smith isimli bir kişi Microsoft Word macro tabanlı bir bilgisayar virüsü oluşturdu. Virüs e-postalar aracılığıyla dünya üzerinde hızla yayıldı. Internette mesaj yöntemi ile çoğalan bir macro virüsü olan Melisa, Office 97 ve 2000 dosyalarına bulaşarak yavaş yavaş dosyalarınıza zarar vermeye başlıyor. Adres listenizdeki herkese sizin haberiniz olmadan gönderilen bu virüs başarılı bir şekilde yayılabiliyor ve arkadaşlarınıza da bu virüsü gönderdiğinizden haberiniz olmuyor. 9. ILOVEYOU: Melissa'ya benzemeyen solucan tipi virüs 2000 yılında Filipinler'den dünyaya yayıldı. Melisa virüsü gibi, e-posta aracılığıyla yayılan virüs, gizli bir hayrandan gelen aşk mektubu başlığıyla e-posta ile geliyordu. Kişi bunu okumak için ekli dosyaya tıklayınca solucan bilgisayarınıza kopyalanıyordu. E-postaların yanında chat yaptığın kişilerin bilgisayarına da bulaşıyor. Virüs etkisini gösterdiği dönemde 10 milyar dolar zarara yol açtı. ILOVEYOU virüsünü kimin yazdığı belirlenemedi. Onel de Guzman adında biri yakalandı ve yargılandı. Ancak suçlamaları asla kabul etmedi. 8. The Klez Virüsü: 2001 yılının sonlarında ortaya çıkan virüs, kurbanın bilgisayarına e-posta ile bulaşıyor, kendini kopyalıyor ve kurbanın adres defterindeki kişilere kendini gönderiyordu. Versiyonuna bağlı olarak Klez virüsü, normal bilgisayar virüsü, solucan veya Truva atı gibi davranabiliyordu. İnternette göründükten sonra, hackerlar virüsü daha etkili olması için değiştirdi. Klez virüsünün en önemli farkı; kendini e-mail yoluyla gönderirken nasıl rastgele bir gönderilen kişi ismi belirleyebiliyorsa yine aynı şekilde rastgele bir gönderen de belirleyebiliyor olmasıdır. Kendi içinde SMTP server özelliğine sahip olan bu virüs, sanki başlı başına bir mail programıymış gibi sizin bilgisayarınızdan bir sürü kişiye, başka başka insanların isimlerini kullanarak mesaj atar. 7. Code Red and Code Red II: Bu solucanlar 2001 yazında ortaya çıktı. Oldukça tehlikeli olan bu solucanın hedefi Microsoft'un Internet Information Server (IIS) Web sunucusunu kullanan bilgisayarlardı. IIS işletim sistemindeki spesifik zayıf noktaları yakalayıp tespit eden ve bu noktaları sömürmeye çalışan Code Red, Microsoft'un daha sonraları yayınladığı bir yama sayesinde yok oldu. 6. Nimda: Bu da 2001 yılında internet sayesinde hızla yayıldı. Solucan kurbanın işletim sisteminde arka kapı oluşturuyor. Kurban bilgisayarın yöneticisi olduğunda saldırgan tüm kontrolü alıyor. Nimda solucanın öncelikli hedefleri internet server'larıdır. Bir ev bilgisayarına bulaştığında esas amacı internet trafiğini yavaşlatmaktır. E-posta da dâhil çoklu internet yöntemlerini kullanarak bilgisayardan bilgisayara geçiyor. 5: SQL Slammer/Sapphire: 2003 yılında yeni bir web server virüsü internette yayılmaya başladı. Birçok bilgisayar ağı saldırıya hazırlıksız yakalandı. Sonuç olarak, virüs birçok önemli sistemi yok etti. Virüs tahminen 1 milyar dolar zarara yol açtı. SQL Slammer diğer virüslerin aksine bir Cumartesi günü ortaya çıktığından dolayı zarar da haliyle özellikle şirketler için daha düşük oldu. Ancak buna rağmen 500.000 kadar sunucuya bulaşan ve Güney Kore'nin internet bağlantısını neredeyse 12 saat boyunca dondurmayı başaran SQL Slammer ilk olarak 25 Ocak 2003 yılında görüldü. Sapphire (safir) ismiyle de tanınan ve 75.000 kadar bilgisayarı 10 dakika içerisinde esir almayı başaran SQL Slammer o günlerde global internet trafiği üzerinde son derece etkili olmayı başarmıştı. Fakat Sapphire'in hedefi diğer virüslerin aksine PC kullanıcıları değil sunuculardı. 4.MyDoom: Yeni ve tehlikeli bir bilgisayar virüsü 2004 yılında Şubat ayının başında yayılmaya başladı. "Mydoom" ya da "Novarg" isimleriyle tanınan solucan türü virüsün e-posta ile yayılarak bilgisayar ağlarında tıkanıklığa yol açıyor ve kişisel bilgisayarlarda uzaktan müdahale ve kontrole izin veren minik bir yazılım yüklüyordu. Virüsün özellikle 1-12 Şubat arasında bilgisayar ağlarını zor durumda bırakacak "denial of service" saldırısı için programlandığı ifade ediliyor. Kısaca "DoS" olarak anılan bu saldırı türünde, bilgisayar ağlarını çalışamaz hale getirmek için sistemleri yavaşlatacak büyüklükte trafik yaratılıyor. Mydoom'un diğer virüsler gibi kullanıcıları ünlülerin uygunsuz resimleri ya da kişisel mesajlarla kandırmak yerine teknik konular içeren bir e-mail görünümündeki mesajlarla yayıldığına dikkat çekiyor. 3. Sasser and Netsky: Bu virüsler Sven Jaschan adında 17 yaşındaki bir Alman tarafından yaratılıp internette dağıtıldı. Kodlarında benzerlik vardı ama aslında farklı şekilde davranıyorlardı. Sasser solucanı, benzerlerinin aksine e-posta ile gelmiyor, Windows işletim sistemindeki bir güvenlik açığını kullanarak sisteme sızıyordu. Bir bilgisayara bulaştığında o ağdaki aynı açığın olduğu bilgisayarları araştırıyordu. Böyle bir bilgisayar bulduğunda da kendisini indirmesini sağlıyordu. Rastgele IP adresleri deneyerek Windows'taki açığı arayan Sasser, bulaştığı bilgisayarın sistemini değiştirerek kapanmasını engelliyordu. Fişten çekilmediği sürece virüslü bilgisayar kapanmıyordu. Netsky ise e-posta ve Windows ağlarını kullanarak yayılıyordu. Virüs, bulaştığı bilgisayarı ele geçiriyor ve hacker tarafından DOS saldırılarında kullanılıyordu. Hacker bir kurban site belirliyordu. Ardından virüslü bilgisayarların sürekli o siteye giriş yapmalarını sağlıyordu. Bunun sonucunda da fazla istek altında kalan sitenin sunucuları çökerek ulaşılmaz hale geliyordu. 2. Oompa-Loompa (OSX/Oomp-A veya Leap.A): Bu trojanlar o çok övünülen Mac lerin de hiç sandığımız ya da bize lanse edilen kadar güçlü olmadığını gözler önüne seriyor. 2006 yılında ortaya çıkan virüsler yayılmak için chat yaparken anlık mesajları kullanıyor. Bir kez mesaj Mac bilgisayara bulaşınca, listesindeki diğer kişilere de mesaj gönderiyor. Bu mesaj masum bir JPEG görüntüsü gibi görünen virüslü bir dosya gönderiyor. İnternet güvenlik şirketleri, Leap-A programının riskli olmadığını ve kullanıcılar arasında tehlike arzedecek bir şekilde yayılmadığını vurguluyor. Kullanıcıların bu solucanı gördüklerine silmeleri öneriliyor. İşletim sistemi OS X'in sadece 10.4 versiyonu solucandan etkileniyor. 1. Storm Worm: Bilgisayar güvenlik uzmanları ilk kez solucanı 2006 yılında fark ettiler. Konusunda "230 dead as storm batters Europe." yazan bır e-posta eklentısı olarak ortaya çıktı. Bu eklentiyi açan tüm makineler bu virüsten etkilendi ve bilgisayarları büyüyen "botnet"adın verılen virüsler tarafından yönetilen ağa dâhil oldu. Worm olarak çağrılmasına rağmen, Storm worm, trojan veya spam gibi şeylerden çok daha iyi bir virüs. Ve Storm gelmiş geçmiş en büyük başarıyı yakalayan virüs oldu. Stormun belki de en korkutucu özelliği farklı şekillerde davranabilmesi. Eğer bir arkadaşınıza PDF gönderiyorsanız Storm kendini bir PDF virüsü olarak ayarlayabılıyor. Eğer e-posta atacaksınız solucan kendini e-postanıza dahil ediyor. Storm'un bulaştığı e-posta düzenli olarak değiştirilip insanlara dağıtılıyor. Ancak genellıkle fırtına ya da hortum gibi tehlike haberlerini konu olarak seçiyorlar. Virüsün, bilgisayarınızı DoS saldırılarında zombi makina olarak kullanmak ya da veri hırsızlığı yapmak gibi amaçlarla üretilmiş olduğu sanılıyor.