İngiliz bilim adamları, milyonlarca CD'nin içerdiği bilgiyi, yüzyıllarca yıl güvende tutmak için DNA'nın içinde saklayabileceklerini,

bununla günümüz bilgi  toplumunun gittikçe artan depolama ihtiyacının üstesinden gelinebileceğini  söylediler.

Bilim adamları, bunu doğrulamak için, bir test tüpü içinde zar zor  görülen DNA parçasına, 154 Shakespeare sonesi, bir fotoğraf, bir bilimsel tez ve  Amerikalı insan hakları lideri Martin Luther King'in ünlü ''Bir Hayalim Var'' konuşmasından 26 saniyelik bir ses klibini sakladılar.

       

Bu işlem için dijital enformasyonun 1 ve 0 rakamlarından oluşan ikili  kodu, DNA kodunun 4 harfli alfabesine dönüştürüldü. Bu kod, sentetik DNA'nın  dayanaklarını oluşturmak için kullanıldı, sonra cihazlar, DNA moleküllerini  ''okudu'' ve şifrelenmiş bilgiyi topladı.

     

Bu okuma süreci iki hafta sürerken, sonuçları Nature dergisinin internet  sitesinde yayımlanan araştırmanın yazarı, İngiltere'de Avrupa Biyoenformatik  Enstitüsü'nden Ewan Birney, teknolojik gelişmelerin bu süreyi aşağı çekebildiğini  söyledi.

       

Araştırmacılar, DNA'nın, uzun süre saklanması, ancak sık sık üzerinde  düzeltme yapılmaması gereken çok miktarda bilgiyi saklamak için kullanışlı  olabileceğini belirtirken, bilginin saklandığı DNA'nın da soğuk, kuru ve karanlık  bir yerde muhafaza edilmesi gerektiği bildirildi.

        

Araştırmanın bir diğer yazarı Nick Goldman da teknolojinin, yakın  gelecekte, ulusal tarih kayıtları gibi yüzyıllarca saklanmak zorunda olan büyük  arşivler için işe yarayabileceğini, on yıl içinde de tüketicilerin, torunlarına  gösterecekleri düğün fotoğrafları veya videoları gibi, yaklaşık 50 yıllığına  saklamak istedikleri bilgiyi depolamaları için elverişli olabileceğini söyledi.

         

Harvard Üniversitesi'nden DNA uzmanı George Church, teknolojinin, kişinin  Wikipedia'daki tüm bilgiyi parmak ucu, şu anda disk sürücülerinde saklanan  dünyanın tüm bilgisini de avuç içi büyüklüğünde bir yerde saklamasına olanak  tanıyabileceğini söyledi.