Bir gözaltı kararı varmış, evet. Niye? Malumatımız yok. Dosya, avukatlarıma gösterilmiyormuş. Tebligat filan yok. Bir bayram sabahı, yandaş basına sızdırılmış bir karar. Tümüyle keyfi ve siyasi. Adeta düşman ceza hukuku uygulaması. Kin ve öfkeyle hareket ediyorlar. Ne ölçü kaldı, ne de mizan. “Cumhurbaşkanını idamla tehdit etti, militan, kaçtı, Ermeni Torosyan, terörist vs…” Bu deli saçmalıklarına ne cevap vereceksin! Eşim… Küçük yuvamızın, minik cemaatimizin dişi kuşu, sağolsun harika yanıt cevap vermiş. Gülüp geçiyoruz. Esasen ülkenin içine düştüğü hale yüreğimiz acıyor, o ayrı. Gittiği yere kadar götürmeye çalıştık. Son dönemde, mecralarımıza girildi, kalemimiz kırıldı. Yurdum sınırları içinde bir şeyler yapma, yapabilme olanağı kalmadı. 

Bir “durum raporu” vermek, tanıyanlar, endişe edenler, merakta kalanlar için boynumuzun borcu: Epeydir düşünüyordum. Birkaç ay önce ekranlara veda edip, ailemle birlikte yurtdışına yerleştim. Her şerden bir hayır doğar. Şimdi uluslararası lisanda gazeteciliğimi sürdürmenin yollarına bakıyorum. Dünya çapında gazetecilik yapacağım. Sebep olanlar, kabuğumuzu kırmamıza yardımcı oldu, kendimize daha büyük hedefler koyduk. İstanbul'dan ne kadar ayrı kalacağımı bilmiyorum. Ne gurbetlik, ne hasretlik, ne kaçak, ne de sürgün duygusu! Sadece yeni bir hayata başlamanın heyecanı var. Yakın vadede ülkede durumlar normale dönecek eminim, ne çare ki sonraki hayatımı böyle planladım. Şunu demişler bunu demişler. Değer verdiğim bir avuç insan dışında, kimin ne dediği çok da fark etmiyor. İki buçuk senedir hakkımda söylenilmeyen, yazılmayan kalmadı. Ne cevap verdim, ne de dava ettim. Yemediğim küfür kalmadı, canımı sıkmadım. Kimseyi bloklamadım. Çirkinleşene çirkinleşmedim. Asla hakaret etmedim, Üslubum belli. 

Bazı eski mesai arkadaşlarımın incitici beyanları dahi kışkırtmadı beni. Sağ olsunlar. Kişi ektiğini biçer, dünya böyle bir yer. İstikametten ayrılmamak esastır. Hakkımda ne bulacaklar? Yazıp çizdiklerimden, ekranlarda ettiğim laflardan başka icraatım yok. Yönettiğimiz medya şirketlerinde en ufak şahsi tasarrufumuz olmamış. Evrensel kriterler, anayasal sınırlar belli, o dairede çalıştık. Bir şey bulsalar, bulabilseler, bin kere önüme koyarlardı. Şükürler olsun. Nefes aldığım sürece en iyi bildiğim işi yapmaya devam edeceğim. Genç yaşlardan beri düstur edindiğim iki temel prensiple; devlette çalışmam, siyasete bulaşmam. Gazeteciyim, vesselam.