Ne var ki Istanbul'un gece hayatı bir yıldız daha yutmuştu. Arkadaş çevresinin yanlış yönlendirmeleri ile koskoca umutları Boğaz'ın serin sularına bırakıp gitti Yusuf Şimşek. Türk futbolu bir yıldızını daha kaybetti diye düşünürken, Yusuf, olgunluk döneminde yeniden doğduğu yerde çıktı ortaya. Fenerbahçe'yi şampiyonluktan ettikleri maçta hayatının en sevinçli ve hüzünlü anını yaşadığını birçoğumuz bilmiyorduk. Işte birçok yönüyle Yusuf Şimşek ile kısa bir futbol sohbeti: Genelde futbolcular kampları çok sıkıcı bulur. Siz de öyle düşünenlerden misiniz? Bana göre bir futbolcunun en önemli dönemi. Ben bunu 30 yaşından sonra anladım. Bizim futbolcular, 'para kazanalım, gerisi önemli değil' diyor. Ben bu kamplarda topladığım enerji ile koca bir sezonu çıkarıyorum. Futbolcu bir bedel ödemek zorunda mı bunu anlamak için? Biz tecrübeli isimler olarak bunu arkadaşlarımıza anlatıyoruz. Onların da bundan gerekli dersleri çıkarması lazım. Ben 3,5 yıl oynadığım F.Bahçe'den sebepsiz ve bilinçsizce ayrıldım. Hayatım boyunca yaptığım en büyük hataydı F.Bahçe'den ayrılmak. Üstelik kimse bana 'git' demediği halde. Neden ayrıldın peki? Çünkü içimde müthiş bir futbol oynama arzusu vardı. Ayrıca lider ile aramızda 8 puanlık fark vardı. Biraz da şampiyon olacağımızı düşünmediğim için açıkçası. Kaçmak değil mi sizinkisi? Evet biraz kaçış; çünkü hedefsiz kalmıştı takım. Ama asıl oynama arzusu bende baskın çıktığı için gittim. Olağanüstü yeteneğine rağmen büyük kariyer yapamadın, bunun temel sebebi nedir? Benim gibilerin dünya vitrinine çıkması gerekiyordu. En büyük üzüntüm, Tugay, Emre, Alpay gibi yurtdışına açılamamak. Bu bende ciddi bir ezikliğe yol açtı. Ama asıl sebep hep söylediğim gibi kötü bir yaşam tarzımın olması. Futbolu gerçekten bir 'iş' olarak göremedim. Bilinçsizdim. Bugünkü aklım olsaydı, dünyanın en büyük kulüplerinde oynardım. Bunu çok iddialı ve kendime güvenerek söylüyorum. F.Bahçe'de seni gece hayatına yönlendiren futbolcu arkadaşların mıydı? Hayır... Daha çok dışarıdan insanlarla gece takılıyordum. Bunun bedelini de ağır ödediğimi düşünüyorum. Hep yapmak isteyip de yapamadığın, içinde ukde olarak kalan bir şey oldu mu? Öyle çok aman aman bir şey olmadı açıkçası. Ama futbol adına Avrupa'da ve milli takımda oynamamak bende ciddi bir burukluğa sebep oldu. Bu saatten sonra çok mu geç kaldın sence? Avrupa zor görünüyor; ama milli takımda oynama umudum sürüyor. Bu, benden çok hocalarımızın takdiri. Ben bugüne kadar hiç kendime hedef koymadım aslında. Bu saatten sonra da koymak istemiyorum. Her şey olacağına varır. Bugün daha iyi yerde olmaman, hedefsizlikten olmuş olamaz mı? Türk futbolcusunun en büyük sorunu bu zaten. Ben 24 yaşında F.Bahçe'ye gittiğimde 'Bu iş tamam, ben oldum' dedim. 'Türkiye'nin en büyük kulübündeyim, daha ne olabilir ki' diye düşündüğüm için futbolum hep geriledi. Asıl işin oraya gitmek değil, orada kalıp daha yukarılara çıkmak olduğunu anlayamadım. F.Bahçe'de yükselememende tek sorun senin düzensiz yaşantın mıydı? En önemli faktördü; ama hocaların da bunda katkısı oldu. Beni sağ bek, libero bile oynattılar. Bugün Alex gibi serbest oynuyor olsaydım heykelimi dikerlerdi. Futbol hayatında en hüzünlü ve dramatik an hangisi? Iki sezon önceki F.Bahçe maçında hem çok mutlu oldum hem de çok üzüldüm. Ligde kaldığımız için sevindim. Ekmeğini yediğim F.Bahçe'nin şampiyonluğu kaybetmesine ise üzüldüm açıkçası. O sevinç, daha çok intikam sevinci miydi? O maçtan sonra 'Aziz Yıldırım'dan intikamımı aldım' dedim; ama bu, çok talihsiz bir açıklamaydı. Ben Aziz başkanı çok severim. O da beni severdi. F.Bahçe'de iken o kadar kötü yaşantıma rağmen beni hep kolladı, korudu. O zaman çok cahilce bir laf etmişim. Kendisinden özür diliyorum. Son 2 yıldır Denizlispor son haftada ligde kalıyor. Ters giden ne? Aslında her takımda olduğu gibi bizde de para sorunu var. Iki sezondur gerekli transferler bir türlü yapılamadı. 2 yıldır ligde kalıyorsak bunun en önemli sebebi takımdaki arkadaşların iyi niyetindendir. Sezon boyunca para almadığımız halde kimse sorun etmedi. Ama bu sezon da aynı özveri gösterilir mi bunu garanti edemem. Futbolu ne zaman bırakmayı düşünüyorsun? 32 yaşındayım. Normal şartlarda 4 yıl daha oynayabilecek gücüm ve moralim var. Ama birçok futbolcu gibi önümdeki en büyük engel askerlik sorunu. Böyle devam ederse seneye askere gideceğim. Bu da paralelinde futbolumdan birçok şeyi alıp götürecek. Bu konuda Genelkurmay'ın yeni bir düzenleme yapması en büyük temennim. Aksi takdirde erken bırakmak zorunda kalabilirim. (zaman)