Biri ikinci hafta deplasmanda aldığı galibiyetle liderliğini koruyarak tüm futbolseverlere "acaba şampiyon olabilirler mi?" dedirtirken diğeri, aldığı mağlubiyetle "Acaba küme düşerler mi?" sorusunu sordurtuyor. Birinin taraftarı yaşlısı genciyle Olimpiyat Stadı'na doluşup takımını coşkulu bir şekilde desteklerken diğerinin taraftarı zaten boş olan tribünlerde 7-8 gruba bölünmüş durumda. Tezahürat anlamında çok üretken olmasa da oyunun her anını takip edip ona göre tepki veren Trabzonspor taraftarı gitmiş, yerine her biri birbirinden bağımsız sürekli ama cılız tezahürat yapan gruplar gelmiş. Yapılan tezahüratların melodilerinin İstanbul takımlarınınkilerden aparma olması ise Trabzonspor'un kendi özgünlüğünden kopup başkalarına benzemeye çalışma sürecinin tribünlere yansıması gibi adeta. Sivasspor'un hocası Bülent Uygun, yaptığı açıklamalarla çoğu zaman herkesi şaşırtıyorsa da futbolcularını liderlik ve şampiyonluk stresinden korumayı başarıyorken, Trabzonspor Teknik Direktörü Ersun Yanal mütemadiyen kadroda revizyon ve "rejenerasyon" söylemleri ile oyuncularına gitme sırası kime geldi? stresi yaşatıyor. Üstelik yerine daha iyisini bulmadan eldekileri göndermenin puan sıralamasında kritik durumda olan Trabzonspor için ne kadar doğru olduğu tartışılırken... Sivasspor, sınırlı bütçesine rağmen takımın ihtiyaç duyduğu bölgelere sessiz sedasız transfer yaparken Trabzonspor'da iki aydır her gün farklı isimlerden oluşan müstakbel forvet, oyun kurucu, ön libero listeleri gazete sayfalarından eksik olmuyor. Sivasspor transfer ettiği futbolculardan istifade etmeye başlamışken Bordo-Mavililer hayali transferler yüzünden elindeki futbolculardan da istifade edemiyor. Haftalardır yerine kimin alınacağını gazetelerden okuyan Umut Bulut'tan nasıl bir performans beklenebilir ki? Sivas 5. büyük hayaline kapılmamalı Bir zamanlar biri sağ diğeri sol kesimin Sivas'taki gençlik önderleri olarak birbirlerini düşman bellemiş olan iki insan Sivasspor'a yardım için bir araya gelip Sivasspor'un geleceğini konuşabiliyorken, Trabzonspor camiasında aynı partiye yakın olduğu bilinen isimler bile bir araya getirilemiyor. Sadece başkan adaylarını değil neredeyse her yönetici ve yönetici adayını destekleyen ayrı bir taraftar! grubu var Trabzon tribünlerinde. Aslında Sivasspor'un başarısı ve yöntemleri Trabzonspor'un bir süredir unuttuğu değerleri hatırlaması için bir şans. Kıt kaynaklarını etkin ve verimli bir şekilde kullanan Sivasspor, Trabzonspor'un mazisine ayna tutuyor bir bakıma. İstanbul'un dev bütçeli takımları ile yarışmak için onlarla aynı bütçe ve imkânlara sahip olmanın, onlarla aynı yöntemleri kullanmanın şart olmadığının en son ispatı Sivasspor. Ve bu özelliğiyle Sivasspor'un kısa hikâyesi, bir zamanlar kendisinin uyguladığı yöntemlerin hâlâ geçerli ve işe yarar olduğunu görebilmesi için son bir ihtar Trabzon için. Benzer şekilde Trabzon'un uzun hikâyesi ve gelinen nokta Sivaslılar için bir yol haritası niteliğinde adeta. Şimdilerde bazı taraftarların hayallerini süsleyen, Trabzonspor'un elinden "Dördüncü büyüklüğü" alma veya beşinci büyük olma hevesi Sivasspor'u bekleyen tehlikelerden biridir. Dört büyükten biri olma ile "Büyük kalmak!" arasındaki tercihini yıllar önce birinciden yana kullandı Trabzonspor. Sadece yönetimler değil taraftarlar da başarının sadece "sahaya yüreğini koyarak" değil aynı zamanda "masaya yumruğunu vurarak" gelebileceğine inandı. Giderek önce sahaya yürek koyma unutuldu. Sonra da masaya yumruk vuracak güç bulunamadı. Sivas'ın Trabzon'un hikâyesinden, Trabzonspor'un da Sivas'ın hikâyesinden alacağı dersler var. Ve belki de tüm Anadolu takımlarının her ikisinin hikâyesinden. ERDAL HOŞ