"Merhaba, Ben Aysel Kandemir; 

İstanbul Anadolu Adliyesi Hakimi  Osman Kandemir’in 18 yıllık eşiyim. 19 yıldır işimi severek yapan bir öğretmenim. Devlet bizi nereye tayin ettiyse gidip çalıştık. 

12 yılımız Ankara'nın doğusunda geçti. Eşimi tanıdığımdan beri hep çalışır; akşam yemekten sonra oturur bilgisayarının başına çalışır, hafta sonları çalışır... Tabi bana ve 2 oğluna da zaman ayırmaya çalışır.  Ben bu işi maaş almasam da yaparım der, o kadar sever işini (severdi, şimdi o çok sevdiği işi yok)… İşini soranlara ‘hakimim’ diyemez ‘adliyede çalışıyorum’ der. Bir o kadar da alçak gönüllüdür. 

17 temmuz sabahı ev araması ile başladı her şey… Bir anda darbeci oluverdi. 20 temmuz sabahı da tutuklandı. Suçu, HSYK seçimlerinde bir adaya destek olmasıymış.

Hani darbeden gözaltına alınmıştı? Bu ne çelişkidir böyle.  Benim eşimi, şu an rüşvet aldığı için suç üstü yapılan hakim Hasan Akdemir tutukladı. Ve eşimi, savunmasını yapmadan tutuklayacağını söyledi. “Ankara’dan haber bekliyorum” diyen hakimdir kendisi. Hukukçu kimliğini hiçe sayan, birilerinin talimatını yerine getiren kişidir. 

Eşim 10 aydır Silivri’de. İddianamesi yok. Bütün düzenimizi bozup memlekete geldik. Görev yaptığımız zaman içinde ilk defa oturduğum (10 ay) lojmandan apar topar çıkarıldık. 2 oğlumla beraber yeniden hayata tutunmaya çalışıyoruz. En yakınlarımız bile bizi anlamıyor. Küçük oğlum her gece ağlayarak uyuyor. Haberlerde idam kelimesini duyunca “babamı idam edecekler mi?” diye soruyor. Görüşe gittiğimizde yaşadıklarımız da cabası.... 

Ve ben elime yazdığım bir kaç cümleden dolayı 2 ay görüş cezası aldım. Nedense bir anda suç sayıldı bu. Tabi bu ceza, görüşe gittiğim zaman tebliğ edildiği için ceza 3 ay oldu ve ben 2 tane açık görüş kaçırdım. Çok şükür vicdanımız rahat, rüşvet almadık, görevimizi kötüye kullanmadık, Rabbimizin huzuruna yüz akıyla çıkarız.

Şu an görevde olanlar düşünsün. Asıl bu imtihan onların imtihanı. Bu kadar zulme, haksızlığa sessiz kalanlar, hepsi olmuş birer kukla.... 

Bu günler geçecek elbet…"