'Saray’daki bu günlerinin kıymetini bil, gününü gün et'

Yüz binlerce insanı meslekten atan, yirmi bin kadını hapiste rehin tutan, çocuklarından ayıran, yüzlerce bebeği zindana mahkum eden, aileleri bölüp parçalayan yani milyonlarca masumun vebalini boynunda taşıyan zat geçen ziyafet başında buyurmuş: “Günler, aylar, yıllar gelip geçecek ama o bekledikleri bahar hiç gelmeyecek. Kulaklarına fısıldanan haberlerin, rüyaların, mesajların, sözlerin, vaatlerin hepsinin de birer yalandan, hezeyandan ibaret olduğunu çok geçmeden anlayacaklar.”

Halkın vergileriyle kendine saadet sarayları inşa eden birinin zindandakileri anlamasını beklemek doğru değil. Kendi penceresinden bakmış. “Bahar nedir” yanlış anlamış!

Onun için “bahar” nedir, biliyoruz ve hatırlıyoruz!

Milyarları bir villada istiflemek düşlediği bir “bahar”dı. Gerçekleşti.

Ülkenin tüm kupon arazilerinden komisyon almak, tüm ihalelerden pay almak bir “bahar”dı. İsviçre’de 8 ayrı banka hesaba milyarlar vakumlamak “bahar”dı. Ülkenin değerli nesi varsa Katar’a satmak, elli türlü katakulli ile geri almak “bahar”dı.

Kamera önünde İsrail’e atıp tutmak, Filistin bayrağı sallamak, parmaklarını rabia yapmak ama kamera arkasında ailece İsrail’le ticaret yapmak, petrol satıp komisyon almak, Gazze’ye gideceğim falan derken Mavi Marmara’yı arkadan hançerlemek “bahar”dı.

Hep böyle “bahar”lar peşinde koştu!

Şimdiki “bahar”ı ise her sabah tutuklama listeleriyle zevklenmek. Kadınlara ters kelepçe taktırıp kodese tıktırmak. Hamile kadınları ve ihtiyarları göz altına aldırmak. Alın teriyle kurulan binlerce şirkete çökmek, okul kapatmak ve insan kaçırtmak.

Başka bir işi yok.

Onu mutlu edecek en büyük “bahar” İran’lı Rıza’yı zindandan kurtarmak, içerdekilerin “bahar”ı ise zindanda Allah’ın Rıza’sına kavuşmak.