1923 yılında eski Osmanlı beldesi Kobadin’de dünyaya gelen Saliha Seit, ömrünün son çeyreğinde Hizmet gönüllüleriyle tanıştı. 1990’lı yılların başında Romanya’nın Köstence bölgesine gelen Hizmet gönüllülerine annelik yaptı. Onlara sahip çıktı, evinde barındırdı, ihtiyaçlarını öğrenip karşılamaya çalıştı. Sıkılan, sıkışan Hizmet Gönüllüleri Saliha Teyzelerinde huzur buldu.
1996’da geçirdiği beyin kanaması Saliha Teyze'yi yatağa mahkum etse de, o haliyle evladı gibi bildiği insanların izini sürdü, hallerini sordu. Son nefesine kadar dualarıyla onlara destek oldu. Hizmet gönüllüleri de yaptığı ziyaretlerle ona vefasını gösterdi.
Hizmet gönüllülerinin Saliha teyzeye son görevi onu dualarla defnetmek oldu. Cenazeye koşup gelenler dualarla, Kuran tilavetiyle merhumeyi ebediyete uğurladı.
Saliha teyzenin yatağa bağlı 21 yıllık döneminde en büyük yardımcısı tek oğlu Özgür Seit oldu. Özgür Seit, annesinin cenazesine koşan, kardeş bellediği Hizmet Gönüllüleri'ne teşekkür etti. "Onların hepsi annemin göz bebeğiydi, göz nuruydu." diyen Özgür Seit, duygularını şöyle dile getirdi: "Dünyada en büyük varlık gönülleri fethetmekmiş. Anladığm kadarıyla annem sayıları belli olmayan birçok gönlü fethetmiş."
