Referandumdan hayır çıktığı akşam Taksim meydanı...

Uslu, hayır çıkarsa o akşam Taksim'de sevinç gösterileri yapılabilir mi sordu. 

İşte o yazı...

Referandumda HAYIR sonucu çıkması için çabalayan insanlarımızın gayretlerine gerçekten büyük saygı duyuyorum. Bu diktatör yapı içinde korkmadan referanduma HAYIR diyen bu insanlar saygının en büyüğünü hak ediyor.

Gerçi kaybedecekleri bir şey yok ve referandum son şansları. Referandumdan evet çıkarsa İstanbul sermayesi ve Laik yaşam tarzı artık Erdoğan’ın iki dudağının arasından çıkacak söz kadar güvende. Bu nedenle son nefeslerine kadar çırpınmaları haklı ve gerekli.

Hayır kampanyası yapan insanların çabalarına ne kadar saygı duyuyorsam onları aynı zamanda o kadar da saf buluyorum. Verdikleri çabaların sonuç vereceğini sanıyorlar. Referandum sonuçlarında Erdoğan %60 aldım dese, ki medyası halkı buna hazırlıyor, gerçekten %60 alıp almadığını denetleyecek bir kurum var mı? Hayır seçimlerde hile yapıldı diyebilecek bir YSK yetkilisi görüyor musunuz?

Üzgünüm ama saf olmaya gerek yok. Bugün referandumdan HAYIR çıkması için çabalayan bu insanlar Erdoğan Cemaate saldırmaya başladığı gün Erdoğan’ın yanında yer aldıklarında o savaşı kaybetmişlerdi. Artık ideolojik düşmanları cemaat önlerinde yok. Sırada kendileri var ve onları bu kaderden kurtaracak hiç bir güç yok. Cemaat Erdoğan ile mücadelesinin bedelini fazlasıyla ödedi. Bu noktada Erdoğan’a sonsuz destek sunan Doğan medyası da, tüm Ulusalcı çevreler de aslında kendi kuyularını kazdılar. Referandumda çıkacak EVET sonucuyla o kuyunun üstü de kapatılacak. Erdoğan’la bir olup Cemaati attıkları kuyuya, şimdi Erdoğan onları atacak. Ne kadar bağırırsanız bağırın bundan kaçışınız yok. Bu sonu siz kendiniz hazırladınız…

 

Ve fakat…

Diyelim ki bir mucize gerçekleşti ve referandumdan HAYIR çıktı. (Bu arada gerçekten serbe