Ramazan Ayının Ruh ve Manasına vurulan bir darbe

Ramazan-ı Şerif değerlendirebilenler için manen bir yunma yıkanma ve temizlik ayıdır. Bu mübarek ay  müminlere bir taraftan manevi kirlerden(günahlardan) arınma(tahliye) diğer taraftan da  yeni yeni kazanımlar(tahliye, süslenme, donanım) elde etme  fırsatını  sunmaktadır. 

     

 Bunun nedeni ,mübarek Ramazan ayının ekseriyet itibarı ile -az değil- tamı tamına otuz gün sürmesidir. Böyle uzun bir zaman diliminde her  hangi bir mümin eğer ister ve arzularsa iman, ibadet, ahlak ve dine hizmet noktalarında, bu aydan  yenilenmiş bir iman, derin bir  kulluk  ve sağlam  ahlaki bir donanımla çıkabilir. Ramazan ayı getirdiği prensiplerle fertte ve  sosyal hayatta oluşturduğu bu manevi atmosfer ile ,kendine açık ruhları ve toplumu müspet manada değiştirebilme, dönüştürebilme  kabiliyetine sahiptir. Bu manevi atmosfer ferdi rahmet ,mağfiretle sarıp sarmaladığı gibi toplumun diğer fertleri arasın da da merhamet, kardeşlik,  hürmet, saygı ,yardımlaşma gibi duygularının gelişmesine ,yerleşmesine vesile olur. Böylelikle müminlere, birbirleriyle iman bağı ile  bağlı ,birer  ‘kardeş ‘olduklarını hatırlatır. Gerçekten de Ramazan ayı geldiği zaman toplum da insanların birbirlerine karşı tutum ve davranışlarında bir yumuşama, kibarlık,  nezaket ,edep  ve terbiye ,birlik ve beraberlik göze çarpar. Zaten  Ramazan ayının sosyal hayatta  gözettiği hedefte budur. Ramazan ayı ferde maddi manevi değerler kazandırdığı gibi  , sadaka-ı fıtır’ ın emredilmesi, infak ,fakir fukaraya iftar verme, toplu teravih namazı gibi emir ve uygulamalarla  topluma da sosyal barış ve huzurun kazandırılmasını amaçlar. 

Dolayısıyla her bir müminine düşen vazife  , Ramazan-ı şerif’ in bu iki ana hedefini şuurlu bir şekilde benimsemesi ,gözetmesi, buna katkı sağlayacak söz, tutum ve davranışla