Racon kesseniz de AB’de bütün yollar Almanya’ya çıkıyor

Evvela alttan alma, gündemi değiştirme taktiğine sarılan Erdoğan, müeyyidelerin sadece Avrupa Birliği (AB) desteklerinin kesilmesi ile mahdut kalmayacağını biliyordu. 

Onun için müşavirlerinin hazırladığı raporlarda geçen, ‘Efendim, bu sefer ciddiler. Geri adım atmazsak ekonomik kaybımız artar ve bu durum başkanlık seçimine giderken bütün hesaplarımızı alt üst edebilir’ minvalindeki ikazları kerhen de olsa kale almıştı.

Biraz dilini ısıracak, o kadar. Saray’daki paralel kabine o arada verilen tavizleri vatandaşa fark ettirmeden yapmanın yollarını bulacaktı. Hem bundan kolay ne var ki! Nasıl olsa talimatla manşet atan gazetelerin Yazı İşleri heyeti her gün Saray’dan gelen notları okumadan taşra baskısını bağlamıyor. 

Notlara zıt her haber ve makale varsa hepsi derhal çöpe atılıyor, zaman darlığına ve hat kaçırmanın maliyetine aldırmadan sayfalar yıkılıyor. Gazeteler, Saray’ın hoşnut kalacağı nihai şekli ile matbaaya gönderiliyor. 

Dolayısıyla Almanya’ya taviz verilse de ‘Merkel’den Erdoğan’a özür telefonu’ gibi manşetlerle algının gücü devreye girer. Yakın tarihte Beyaz Saray’ın bulunduğu Washington D.C. başta olmak üzere dünyanın farklı başşehirlerden gelen en üst düzey tekziplerden vatandaşın ne kadar haberi oldu ki Merkel’in Erdoğan’dan özür dilediği yalanından haberi olabilsin. 

Varsın Almanya, kendisine iltica eden asker ve diplomatları iade etmesin. Hizmet Hareketi’ni ‘eğitim odaklı sivil bir teşekkül’ olarak tanımlamasına da takılmaya lüzum yok. Hatta Deniz Yücel gibi hapishanede rehin tutulan Alman vatandaşları tahliye edilirse tansiyon düşebilirdi.  

Buraya kadar plan başarılıydı. Son anda yine Erdoğan