Putin, Rusya'nın nüfuz alanlarını nasıl inşa etti?

"Çar'ın dönüşü" yakıştırmasına konu olan bu süreç; Çeçenistan'daki savaştan Gürcistan'dan bağımsızlığını ilan etmiş Abhazya ve Güney Osetya'nın tanınmasına, Güney Kafkasya ve Orta Asya'da istikrar misyonlarından Ukrayna'daki son müdahaleye kadar farklı çerçevelerde ilerleyen bir yol izledi.

Tüm bunlar, Sovyetler döneminin milliyetler siyasetine kara çalıp, imparatorluk döneminin kodlarıyla konuşan Putin'in ilan edilmemiş "Çar" tablosunu peyderpey tamamlar nitelikteydi.

2000'lerin ortalarından bu yana, Rusya Federasyonu'nun temelini oluşturan özerk cumhuriyetler ve oblastların (Slavca eyalet ve bölge anlamına geliyor) özerk karakterlerini daraltan otoriter bir merkezileşme yaşanıyor.

Komünist sistemde gerileyen muhafazakâr değerler desteklenirken, Çarlık ve imparatorluk dönemlerinde sisteme meşruiyet katan Ortodoks Kilisesi'ne itibarı iade ediliyor.

Ekonomik alanda sadakatlerini sunanlar hariç, oligarkların kontrol altına alınması "muktedir lider" imgesinin inşasında diğer ayağı oluşturuyor.

Savunmadan hücum pozisyonuna geçilirken, Batı'nın propaganda hegemonyasını kırmak için "agresif" bir medya yaratılıyor.

Bütün bunlar sistemin önce toparlanmasına, sonra otoriter sistemin yeniden inşasına hizmet etti.
Çeçenistan'da 1994-1996'da Rusya aleyhine biten savaş hem Sovyetlerin çöküşünün biriktirdiği öfkeyi hem de iç bütünlüğü koruma kaygısını yansıtıyordu. Batı açısından da Rusya'nın toparlanmasını geciktiren bir savaştı.

1996'da Hasavyurt Anlaşması'yla Çeçenler karşısında yenilgiyi kabul