Psikolojik boyutuyla eleştirel bakış

Depresyona eğilimi olan çoğu kişi karamsar olanı seçer. Psikolojik olarak eleştirenin doğru olduğu sonucuna varırsınız çünkü hissiyatınız, fikriyatınıza üstün gelir. Herhangi bir rasyonel muhasebe yapmaksızın yanlış olduğunuz ve bir hata yaptığınızı düşünürsünüz. Sonra eleştirinin dozajını bir takım düşünme hatasıyla büyütürsünüz. Aşırı genelleme yapabilirsiniz ve tüm yaşantınızın hatalardan oluştuğu gibi yanlış bir sonuca ulaşırsınız. Ya da kendinizi tümüyle bir beceriksiz olarak görebilirsiniz. 

Hatasız olmanız gerektiği şeklindeki mükemmeliyetçi beklentinizden ötürü, sözde hatanızın, sizin değersizliğinizden kaynaklandığına inanırsınız. Bu zihinsel hatalar sonucunda depresyon ve özgüven kaybı yaşarsınız. Sözlü tepkileriniz kaçınma ve geri çekilme ile eşdeğerdir, etkisiz ve edilgendir. Aksine, zor ve muhal yolu seçebilirsiniz. Mükemmel olamama hayal kırıklığına karşı, kendinizi, sizi eleştiren kişinin acımasız birisi olduğuna inandırmaya çalışarak savunursunuz, inatla herhangi bir hatayı kabul etmeyi reddedersiniz; çünkü mükemmeliyetçi standartlarınıza göre bu, değersiz olduğunuzu itiraf etmenizle eşdeğerdir. Bu yüzden, suçlamaları hızla geri savurursunuz; çünkü varsayımımıza göre saldırmak en iyi savunmadır. 

Mücadeleye hazırlandığınız sırada kalp atışlarınız hızlanır ve hormonlarınız kan dolaşımına dolar. Her kas gerilir ve çeneniz sıkılır. Eleştiren kişiye kendinizi haklı çıkaran bir öfkeyle defolmasını söylerken geçici bir coşku hissedebilirsiniz. Ona, ne işe yaramaz birisi olduğunu gösterirsiniz! Ne yazık ki, o sizinle aynı fikirde değildir ve uzun vadede öfke patlamanız sizi yenilgiye uğratır; çünkü ilişkiyi bozmuş olursunuz. 

Üçüncü seçenek, özgüven sahibi olmanızı ya da en azından varmış gibi davranmanızı gerektirir. Değerli bir kişi olduğunuz ve mükemmel olmak zorunda olmadığınız önermesine dayalıdır. Eleştirildiğinizde, başlangıçtaki tepkiniz araştı