[Prof. Dr. Osman Şahin ] Sonsuz şefkate rağmen ebedi cehennem azabı nasıl olur?

Üsdad Hazretleri İşârâtü'l-İ'câz eserinde “Ve lehüm azabün azim” “Çok büyük ve dehşetli bir azaptır onların hakkı.” (Bakara sûresi, 2/7) ayetinin tefsirinde “Bir kâfirin mâsiyet-i küfriyesi, mahduttur, kısa bir zamanı işgal ediyor. Ebedî ve gayr-i mütenahi bir ceza ile tecziyesi adalet-i ilâhiyeye uygun olmadığı gibi, hikmet-i ezeliyeye de muvâfık değildir; merhamet-i ilâhiye müsaade etmez.” sorusunun cevabında getirdiği delillerle kafirlerin bu cezaya müstahak olduklarını altı yönden ispatlamaktadırlar;

-Eğer kafir yaşamaya devam etseydi, bozulan mahiyeti sebebiyle o cinayetleri işlemeye devam edecekti.

-İşlenen cinayet kısa bir zamanda cereyan etse de, nihayetsiz (sonsuz sayıda, bir sınırı veya limiti bulunmayan) olan bütün kâinattaki mahlukatın tevhide dair şehadetlerini inkar ettiğinden dolayı nihayetsiz bir cinayettir.

-Küfür, verilen sonsuz nimetlere karşı bir nankörlük olduğundan nihayetsiz bir cinayettir.

-Küfür, sonsuz ve nihayetsiz olan zât ve sıfât-ı ilahiyeye karşı işlenmiş bir cinayettir.

-Zahiren sınırlı gözükse de, vicdan ebede bakıp ve ebedi istediğinden dolayı, mahiyeti itibarıyla nihayetsizdir, sonsuzdur. Küfürle vicdan kirletilerek tahrip edilmektedir.

-Nasıl ki, imanın ebedi lezzetleri meyve vermesinde olduğu gibi, imanın zıddı olan küfrün de ebedi olan acı elemleri ahirette netice vermesi mahiyetinin gereğidir.

Bu ispattan sonra akla gelen “Pekâlâ, o ebedî ceza