[Prof. Dr. Osman Şahin ] Peygamber, üstad ve mürşide minnet nasıl anlaşılmalıdır? 2

PROF.DR. OSMAN ŞAHİN- SAMANYOLUHABER.COM 

İNSANLARIN EKSERİSİ, ŞİRK KOŞMAKSIZIN ALLAH’A İMAN ETMEZLER 7

Üstad Hazretleri Hubab risalesinde, tarihlerin naklettikleri şekliyle, Peygamberin (aleyhissalâtü vesselâm) hayatının başlangıcına maddî, sathî, sûrî bir nazar ile bakan bir adamın O’nun (aleyhissalâtü vesselâm) manevi şahsiyetini idrak edemeyeceğini ifade etmekte, mana-yı harfi ile mana-yı isminin ve masdar ile mazharın karıştırılmaması gerektiği üzerinden, önemli bir tevhid dersi vermektedirler:

“Maahaza mebde-i hayatına şek ve şüphe ile bakan adam herhalde masdar (Gerçek fail/ yapan) ile mazhar (failin, gerçek yapanın eserlerinin üzerinde göründüğü şey), menba ile makes, zatî ile tecelli aralarını fark edemiyor. Ve bu yüzden şüpheye düşer. Evet, nebiyy-i zîşan (a.s.m.) tecelliyat-ı ilâhiyyeye mazhar ve makesdir, masdar ve menba değildir. Çünkü, o zat yalnız abddir ve ibadetçe herkesten ileridir. 

Demek bu kadar görünen terakkiyat, kemalât onun zatî malı değildir. Ancak hariçten verilen Rahman-ı Rahîmin tecellileridir. Evvelce beyan edildiği gibi, hiçbir şey, bir zerreye bile mana-yı ismiyle (kendi namına, hesabına) masdar olamaz. Amma bir zerre, mana-yı harfiyle (gerçek sahibine bakan yönüyle, onun namına) semanın yıldızlarına mazhar olur. Yalnız gaflet ile o zerrenin masdar olduğu zannıyla bakıldığından, sanat-ı ilâhiyeyi tağutî bir tabiata mal ederler.”

Hazreti Peygamber (aleyhissalâtü vesselâm) dahi masdar ve menba değil, yani hakiki fail veya sanatkar değil, Allah’ın (celle celâluhu) sıfat ve esmasının üzerinde tecelli ettiği bir varlıktır. Onda müşahede edilen her türlü fazilet, kemalat O’nun kendi malı değildir, bunların hepsi Rahman ve Rahim olan Allah (celle celâluhu) tarafından O’na (sallallâhu aleyhi ve sellem) verilmiş şeylerdir. Şuur sahibi olsun veya olmasın,