[Prof. Dr. Osman Şahin ] Hocaefendi gibi insanlar hata yapmazlar mı? 2

Cemaat liderleri, tarikat şeyhleri veya Allah dostları hakkında hüsn-ü zan sahibi olmanın, onlardan istifade edilebilmesinde önemli bir rolü bulunmaktadır. Hatta, mü’minlerin birbirleri hakkında hüsn-ü zan beslemeleri, kulluktaki kemalin bir eseri veya ibadetteki güzelliğin bir işareti olarak kabul edilmiştir. Burada önemli olan, hüsn-ü zanda bulunmada ve makamlar vermede ifratlara girilmemesi, şirke düşülmemesi, hakikatlere ve realitelere aykırı hareket edilmemesidir. Denge korunabildiği zaman, müridin üstadı, mürşidi veya şeyhi hakkındaki hüsn-ü zanları zararsız kabul edilmişlerdir.

Allah dostlarına, mürşidlere, cemaat imamları, şeyhlere veya birtakım liderlere ifrat derecede yüksek payeler vermekte şirke düşme tehlikesi vardır. Bu durumlarda, Allah’ın (celle celâluhu) icraatının bu zatlara verilmesi veya onlardan bilinmesi gibi büyük yanlışlıklar içerisine girilebilmektedir. 

Hazret-i Üstad’ın talebelerinden Ali İhsan Tola ağabeyi bir ziyaretimde, sohbette Fethullah Gülen Hocaefendi’den bahis açıldığında, İzmir’in dini hizmetler açısından çok zor bir belde olmasına rağmen, Allah’ın Hocaefendi’yi muvaffak ettiğini takdirle ifade ettikten sonra, bu muvaffakiyetlerin Allah’tan bilinmesinin zaruriyetine ve eğer bunlar Hocaefendi’nin şahsından bilinirse hizmetlere büyük zararlar verileceğinden bahsetmişlerdi. 

Zaten, Hocaefendi’nin bu hususta ne kadar hassas oldukları, her vesileyle bu hususta tahşidat yaptıkları, bunun dışında kendisine payeler verilmesi veya övgüler dizilmesi karşısında sanki kendisine küfrediliyormuş gibi rahatsızlık izhar ettikleri bilinmektedir. 

Asr-ı Saadet’ten önceki toplumlarda, peygamberler ve diğer Allah dostlarına zamanla, Allah’a ait vasıfların ve icraatların verilmesinin neticesinde şirke girdikleri ve