“Ertesi gün” senaryoları AKP’nin kapatılması ihtimalinin yüksek olduğunu düşünenler, iki farklı açıdan iki iyimser senaryo üzerinde duruyor. AKP’nin kapatılmasının “rejimi kurtarmak” için şart olduğunu düşünenler, daha önceki parti kapatmalarına bakarak umutlarını koruyor. Bunlara göre AKP’nin kapatılması bu kesimde bir “gerileme” yaratacak ve başka iktidar seçenekleri ortaya çıkaracak. AKP’nin yerine kurulacak yeni partinin bölünmesi ihtimalleri ya da çabaları da bu senaryoya dahildir. Diğer iyimser senaryo ise, AKP’nin yerine kurulacak olan partinin önce yerel seçimlerde sonra da ilk genel seçimde çok daha yüksek oy oranına ulaşacağı yönünde. İkinci görüşte olanlar, daha önceki parti kapatmalarında, kısa bir duraksamanın ardından devam partisinin daha güçlü olarak geri döndüğü görüşüne dayanıyor. Bu, ciddiye alınması gereken bir görüştür. Necmettin Erbakan’ın 40 yıl boyunca süren gidiş-gelişleri bu senaryonun desteğidir. Erbakan Milli Nizam Partisi ile başladı; sonra Milli Selamet Partisi, Refah Partisi, Fazilet Partisi ile ve şu anda da Saadet Partisi ile devam ediyor. Milli Selamet Partisi adı altında Erbakan, Bülent Ecevit’in desteğiyle “devlete” adımını attı, Refah Partisi adı altında da Tansu Çiller’in desteğiyle başbakan oldu. Bu 40 yıllık sürece bakarsak, askeri yönetimlerin ya da Anayasa Mahkemesi’nin kapattığı partilerin, eğer gerçek bir toplumsal tabanları varsa, yeniden kolayca ortaya çıktıkları ortada. *** Erbakan ilk kez, Demirel’in ilk başbakanlığı döneminde Odalar Birliği’ni ele geçirerek siyasi İslamın atak yapması için girişimde bulunduğunda fazla ciddiye alınmamıştı. O girişim, sonunda AKP’ye ve yüzde 50’ye yaklaşan bir oy oranına kadar ulaştı. Bu sürece baktığımızda karşılaştığımız ilk kesin sonuç, parti kapatmanın, aslında kapatmayı isteyenler açısından bir işe yaramadığıdır. Bu kez de “Yeni AKP” belki biraz soluk kaybedebilir, özellikle maddi sorunlar ve lider kadrosundaki eksilmeler dolayısıyla bir tökezleme yaşayabilir. Ama yok olmayacağı kesindir ve gücünü fazla zaman kaybetmeden toplaması da beklenmelidir. *** “Ertesi gün” senaryolarını düşünürken “Önce AKP kapatılsın sonra bakarız” diyenler, asıl güçlü ihtimalin gerçekleşmesi durumunda ne yapacak, ne diyeceklerdir? Sandıkta olmadı, yüksek yargı kararıyla kapatma da bir işe yaramadı... Sonra? Ne yazık ki, AKP karşıtları yine kendi yanlışları üzerinde durmayacak ve demokrasi dışı mücadele yöntemlerini tekrar “özlemeye” başlayacaklardır. Bu film “ertesi gün” de bitmeyecektir, demokrasiyi sindirememiş bir yapıda tekrar tekrar oynamaya devam edecektir. OKAY GÖNENSİN/VATAN