1994'ten bir anı... Deniz Baykal'ın torunu Antalya'da uçağa bindirilmiş. "İstanbul üzerinden Ankara'ya" inecek. Torun uçakta "hosteslere" emanet. Ankara'da "dede Deniz bey" karşılayacak. Yolculuğun "Antalya-İstanbul ayağı" tamamlanmış. Deniz bey bu arada "telefonla sürekli izlemede." Baykal öğrenmiş ki "İstanbul-Ankara uçağında Ali Şen de var." "Torunumu Ali Şen' e verin" demiş. Uçakta, Ali Şen'in kucağındaki çocuk başlamış ağlamaya. Bir türlü susmamış. Ali Şen'in "yanında oturan yolcu" demiş ki: - Bana verin... Benim kucağımda susar. "O yolcu" çocuğu kucağına almış. Ve çocuk gerçekten "susmuş, Ankara' ya inene kadar da hiç ağlamamış." Ankara'da, uçağın merdivenlerinin az ilerisinde Deniz Baykal, torununu bekliyormuş. "Kucağından çocukla inen yolcu" Deniz beyin önünde durmuş: - Sayın Genel Başkan... Buyrun... Torununuzu kucağımda getirdim, Allah analı babalı büyütsün. - Teşekkür ederim İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı sayın Recep Tayyip Erdoğan.