Pandemi döneminde Türkiye’de göçmen ve mülteciler

Koronavirüs salgını nedeniyle sınırların kapandığı, ekonomilerin durma noktasına geldiği, hükümetlerin "evde kalın" çağrılarını defaatle yinelediği bir dünyaya hızlı bir giriş yaptık. Ancak "evde kalabilme" konusunda hepimiz eşit derecede şanslı değiliz. Yaklaşık 3,7 milyon Suriyeliye ev sahipliği yapan Türkiye'de göçmenler bütün bu değişimden nasıl etkileniyor? Evde kalın çağrısını yerine getirecek sosyal ve ekonomik koşulları sağlayabiliyorlar mı? Sağlık hizmetlerine sorunsuz erişimleri var mı?

İltica ve Göç Araştırmalar Merkezi (İGAM) Başkanı Metin Çorabatır, "Acil durum haline geri dönmüş durumdayız" diyor. Suriyelilerin 1,7 milyonunun Avrupa Birliği (AB) fonlarından gelen Kızılay Kart'lardan yararlandıklarını, bu karttan yararlanamayan ya da ek gelir gereksinimi olanların da kayıt dışı çalışarak geçimlerini sağladıklarını hatırlatan Çorabatır, koronavirüs krizi nedeniyle pek çok Suriyelinin işini kaybettiğini belirtiyor. Bazı iş yerlerinin kapandığını, kimilerinin küçülmeye gittiğini, bazılarının da Suriyelilere "Siz hastalık bulaştırırsınız, gelmeyin" dediğini aktarıyor.

Suriyelilerin pandemiden önce genellikle bürokratik ve hukuki işleriyle iligili danışmak üzere kendilerine geldiklerini söyleyen Çorabatır, "Şimdiyse 'işimi kaybettim, kiramı, elektriğimi, suyumu ödeyemiyorum' diyen, gıda yardımı isteyen onlarca insan her gün bizi arıyor" diyor. Çoğunun sabun, bebek bezi, kadın pedi gibi temel hijyen malzemeleri dahi alamadığını söylüyor.

Türkiye'nin 700 bin sığınmacı çocuğu okula göndererek bir başarı sağladığını, ancak pandemi döneminde pek çok çocuğun internet ve televizyonun olmaması gibi teknik imkânsızlıklar nedeniyle uzaktan eğitime katılamadığına da dikkat çekiyor.

Bu dönemin Sivil Toplum Örgütleri'nin (STK) mültecilere destek konusundaki rolünün ne derece önemli olduğunu da ortaya koyduğunu söyleyen Çorabatır, "Bizi