Ortadaki fotoğraf buyken birbirimize nasıl yaklaşmalı?

Her insanın ruh ve karakter heykelini gelenek ve görenekler, mahalli adetler, töre, örf ve ananeler yontup inşa eder. Ahlak büyük ölçüde böyle şekillenir.

Hizmet Hareketi milyonlarca fertten oluşuyor. Bu insanlar analarından doğduğu gibi tertemiz bir şekilde gelip hizmet prensipleriyle benliklerini doldurmuyor.

İçinde kahve içilmiş bir fincanda kahve telvesi kalır.

İçinde salep içilmiş bir bardakta salep kalıntısı olur.

O bardaklara zemzem bile koysanız berrak ve temiz olmaz.

İhlas Risaleleri ve bir bütün olarak Risale-i Nur, bize Kur’an ahlakını telkin eder. “Ölçü ve Yoldaki Işıklar” ve Pırlanta Serisi, neyi nasıl yapacağımızı ve nasıl yaşayacağımızı en ince ayrıntısına kadar anlatır. Bunları kendine rehber eden bir insan, mümine yakışır bir temsil sergiler. Ama benlikteki eski kalıntıları söküp atmak, yerine bunları yerleştirmek oldukça zordur.

O nedenle milyonlarca insanla yapılan bir hizmet hareketinde mutlaka yanlış insanlar yer alabilir. Mutlaka bir kısım hatalar, bir kısım “kaş yaparken göz çıkarma”lar olur. Kimse suiniyetle yola çıkmamış olsa da pek çok insan, yol arkadaşlarının hukukuna tecavüz etmiş olabilir. Birilerinin hatasından bir başkası zarar görmüş olabilir. “Atf-u cürm”lerin faydası yok. Biz başımıza gelen her şeyde  “Hayrın ve şerrin Allah’tan geldiğine” inanıyoruz. Risale-i Nur okuyup sonra “sebeplere” takılmak doğru değil.

İçimizde yaptığı her şeyin her durumda doğru olduğunu sanan ve zeytinyağı gibi üste çıkanlar yok mu?  Var.

İçimizde hayatı boyunca özür dilememiş, özür dilemeyi bir erdem olarak görmeyenler yok mu?  Var.

Milyonlarca insandan oluşan bir toplulukta tabi ki her “model” insan olacak. Ve bu “model” insanl