Olumsuzluklara rağmen ilâhî inayet

   Safvet  Senih -Samanyoluhaber.com
    Kadir Fırtına Bey  “Çağlayan” dergisinin Mart 2018 sayısında çıkan   “Okyanus Karanlıklarında Saklı Cennet”  başlıklı yazısında enteresan ve orijinal bir konuyu ele almış:
    1977’de araştırma denizaltısı Alvin’deki bilim adamları, Galapagos Adaları’nın 320 km doğusunda yüzeyden 2.600 metre derinliklerde, çok zengin hayvan çeşitliliğinin sergilendiği bir vaha ile karşılaştılar. Bu olay bir şok etkisi meydana getirdi. Çünkü o bölge,  hayata hiç müsait görülmüyordu; bir kere ortamı çok soğuk ve zifiri karanlık… Besin kıtlığı ve zehir problemi mevcut…
    Öncelikle bölgede, kırmızı başlı dev tüp solucanlar var. Hayatta kalabilmenin sırrını keşfe çıkınca şunlar tesbit edildi. Oralarda kükürt açısından zengin  ortamlar var ve  bolca serbest  yaşayan bakteri barınıyor. Bu bakteriler, kendi besinini üretebilir olarak yaratılmış, ototrof canlılar…  Karbondioksiti organik moleküllere dönüştürmek için gereken enerjiyi, güneş yerine hidrojen sülfürün  ‘yükseltgenmesinden’ temin ediyorlardı. Bu yüzden kükürt bakterileri de, yeşil bitkiler gibiydi. Yeşil bitkiler besin üretimi için ışık kullanırken bu bakteriler kimyevî madde (hidrojen sülfür kullanıyor; yani fotosentez yerine kemosentez yapıyordu. Böylece, oralarda bulunan hidrotermal bacaların yeşil bitkileri görevi yaparak, besin oluşturuyorlar.
    Dev tüp solucanlarının ne bir ağzı ne bir  sindirim sistemi, ne de besini yutabilecek her hangi bir mekanizmaları var.  Bu orijinal canlının sadece üst ucunda kırmızı bir sorguç yer alıyor ve burada oksijen, karbondioksit ve hidrojen  sülfürün değişimi sağlanıyor. Sorgucun altında da, tutunmayı sağlayan bir kas halkası var. Geri kalan kısmı, iç organları ihtiva eden bir kese. Canlının en büyük organı ise beslenmede görevli olan trofozom. Fakat bu solucanın dış dünyadan besini vücudunun içine alabileceği hiçbir kanal, boşluk yok.