[Numan Yiğit] Bu kadar veballe nasıl yaşanır?

Türkiye de sadece bu yıllar değil yakın tarih itibariyle de pek çok haksızlık ve zulümler işlenmiş. İşlen(miş)dememin sebebi ,bazı gerçekleri sonra dan öğrendiğim(iz)için.

Bu ülkede, ne zaman birileri kabiliyeti, yeteneği, başarısı, çalışması ve gayretiyle ön plana çıktıysa , güya bu ülkenin kaderini yönlendirenler bir bahane uydurup ‘’biz varken sen de kim oluyorsun ki’’ dercesine ,önlerine çıkanı ,tabiri caiz se pataklayıp refüze etmişler. Ya da  derenin yukarısından su içen kuzuyu yemeğe niyet etmiş  kurt gibi ‘’Niçin suyumuzu bulandırıyorsun?’ ’gibi sudan sebeplerle gözlerine kestirdiklerinin hakkından gelmişler. Her halükarda kendini bu ülkenin sahibi olarak gören bu anlayışın zihni yapısını anlatmak için bir zaman şöyle bir şey anlatılırdı. Bu kimseler şöyle derler’’ Bu ülkeye şeriat gelecekse onu da biz getiririz!’’

Bir dönem buna irticacı dedikleri saf Anadolu Müslümanları, bir dönem alevi diye anılan ehl-i beyt vatandaşları, bir dönem ermeni vatandaşları, başka bir dönem okuyan düşünen hakiki vatansever solcular, bir dönem kürtler , bir dönem de cemaat ve tarikatlar maruz kalmış bu insafsız muamelelere.

Halbuki  ülke mozaiğinin ekserisini  oluşturan, vatanın gerçek  evlatları, vatandaşları,  zaten bunlardan ibaret değil mi? O halde bunlara bu eza ve cefayı reva görenler kim? Bu nasıl bir insanlıktır ki, türlü türlü oyunlarla , iki de bir,  bu milletin bir parçası olan uzuvları kesip atabiliyor? 

Bu anlayış ,bu işi ,son dönemde eline geçirdiği bir maşa ile yapıyor.  Hem de istediğinden daha fazla  bir şekilde . Maalesef   şimdilerde o maşa ,o  elin kendisi haline dönüştürülmüş  gibi duruyor. Eskiden tağut (şeytanın sistemi) olarak andığı  devleti, şimdiler de kut