Nifak, Tabiatlarının Bir Yanı Haline Gelenler

“Bunların (münafıkların hâli, o kimsenin hâline benzer ki, aydınlanmak için bir ateş yakar. Ateş, çevresini aydınlatır aydınlatmaz Allah onların gözlerinin nurunu giderir ve karanlıklar içinde bırakır, onlar da göremez olurlar.  Sağır, dilsiz ve kördürler onlar, Onun için hakka dönmezler.” (Bakara Suresi, 2/17-18) âyetleri münafıkların bazı özelliklerini temsil ve teşbih diliyle anlatıyor. Üstad Hazretleri: “Sağır, dilsiz ve kördürler onlar, Onun için hakka dönmezler.” âyeti ile ilgili olarak şöyle diyor: 

“Onlar, sağır, dilsiz ve kör şahıslar gibi o zulmetten çıkıp kurtulamazlar. Bu cümlede bulunan dört sıfat; münafıklarla ateş yakanlar arasında müşterek olup, her iki taraftan haber verir, vaziyetlerini bildirir. Ayna gibi hallerini gösterir.

“İşte ateş yakanlara karşı işaretleri şöyledir. Böyle bir zulmete düşen bir adam, evvelâ kendisini kurtaracak bir sese kulak verir. Etrafı dinler. Lâkin gecenin sessiz ve dilsiz olması o adamın sağırlığını netice vermiştir. Sonra yardımına gelecek bir adamı  çağırmak ister. Lâkin gecenin sessizliği ve sağırlığı onun dilsiz olmasına sebep olmuştur. Sonra yolunu bulmak ümidiyle bir alâmet, bir nişan arar. Fakat gecenin ziyasızlığı ve körlüğü onun körlüğünü gerektirmiştir. Sonra bu zulmetten kurtulmak için evvelki yerine dönmek ister fakat kapılar bağlanmış dönüş imkânı kalmamıştır. Bataklığa düşen adam gibi… Titredikçe batar. Battıkça zulmette kalır.

Bunun münafıklara bakan ciheti ise, evet münafıkları, inkâr ve münafıklık karanlığına düştükleri zaman, onların dört cihetle kurtulmaları mümkün idi: Zira o münafıklıktan başlarını kaldırıp hakkı dinlemek, Kur’an’ın irşadına kulak vermek ile kurtulmaları mümkün idi. Fakat nefislerinin şeytanı olan kötü duyguları (Yani, Kur’an’ın sadasını engelleyecek heva ve heves