NATO’da görevli subayın gördüğü işkenceler tüyler ürpertici...

Biliyorsunuz ayrım yapmadan bugünkü mevcut rejim tarafından haksızlığa uğradığını düşündüğüm her kesimin sorunlarını dillendirmeye çalışıyorum. Genellikle yaşanan sorunların ortak noktası, Türkiye’de hukuk sisteminin çökmüş olması nedeniyle kişilerin anayasal haklarının ihlal edilmesi ve mevcut yasal mevzuatın dışına çıkılarak keyfi uygulama yapılması. Keyfi uygulamadan kastım, savcı ve yargıçların yasalarda yer almayan uygulamalarla, yine anayasa ve yasalarda ölçüt olarak karşımıza çıkan mevzuatın ve prosedürlerin dışında hareket etmeleri. Dolayısıyla, Türkiye’de rejim, hukuku siyasetin “köpeği” haline getirmeyi başardığı oranda, haksızlıklarını da geometrik oranda arttırarak yoluna devam ediyor. Haksızlığa uğrayanlar, bir defa haksızlığa uğramıyor. Örneğin hapiste geçen her gün ya da işinden atıldıktan sonra alnında damga, iş-güç bulacağım diye sürünülen zaman zarfı, akıl almaz bir şekilde uğranılan haksızlığı kat be kat arttırıyor.

 

Görünen o ki, Türkiye rejiminin kontrolünü elinde bulunduranların umurunda bile değil bu durum. Ben, dünya görüşüne bakmaksızın, bu uygulamalardan muzdarip olan herkesin sorununu yazılarımda ele almaya ve dillendirmeye çabalıyorum. Ancak bu güne dek ihmal ettiğim bir grup vardı: askerler. Askerlerden kastım, elbette 15 Temmuz ardından anayasal sisteme vurulan sivil darbeden sonra takibata alınan, ordudan atılan, savunma ve vatandaşlık hakları gasp edilen, adeta özel toplama ortamlarına alınarak tecrit edilen ve ciddi kötü muameleye maruz bırakılan askerler.

Tanıyan arkadaşlarım ve öğrencilerim (binlerce öğrencim oldu Türkiye’de!) bilirler. Ben darbelere karşı bir insanım. Dahası, hukuk devleti ve demokratik anayasal devlet gibi ideallere bağlı olduğum için