Araştırmacılar, 51 ila 89 yaşlarındaki 146 kadını inceledi. Çalışmada ortalama 14 yıl önce hormon kullanmış 73 kadın ile hiç kullanmamış 73 kadın karşılaştırıldı. Katılımcılar 4 buçuk yıl boyunca amiloid beta (Aß) ve 3 buçuk yıl boyunca tau proteini birikimi açısından tıbbi görüntüleme taramalarına tabi tutuldu.

70 yaş üstü hormon tedavisi alan kadınlarda, hafıza ve tanıma ile ilgili beyin bölgelerinde daha hızlı tau proteini birikimi görüldü. 70 yaş altındaki kadınlarda ise hormon ve tau birikimi arasında anlamlı bir fark bulunmadı. Amiloid beta seviyelerinde ise hormon kullanımına bağlı belirgin bir farklılık gözlemlenmedi.

Çalışmanın kıdemli yazarı MGH Nöroloji Bölümü’nden Dr. Rachel F. Buckley, 70 yaş ve üzerindeki menopoza giren kadınların yaklaşık dörtte birinin hormon tedavisi geçmişine sahip olduğunu ve artık Alzheimer hastalığı için kritik bir risk yaşına girdiklerini belirtti. Buckley, hormon kullanımının geciktirilmesinin, özellikle ileri yaştaki kadınlarda daha kötü Alzheimer sonuçlarına yol açabileceğine dair kanıtlara katkı sağladığını ifade etti.

Çalışmayı yöneten Dr. Gillian T. Coughlan ise hormon tedavisinin yaşa bağlı olarak tau birikimini etkileyebileceğini ve bunun bilişsel gerileme ile bağlantılı olabileceğini belirtti. Coughlan, bu bulguların, kadın sağlığı ve Alzheimer hastalığı riskiyle ilgili tartışmalara ışık tutmasını umduklarını söyledi.

Araştırmacılar, hormon tedavisinin etkilerini belirlerken yaştan kaynaklanan biyolojik değişimlerin mi yoksa tedavi kılavuzlarındaki değişikliklerin mi belirleyici olduğunu kesin olarak söylemenin zor olduğunu belirtti. Mevcut klinik veriler, menopoz yaşından itibaren 10 yıl içinde hormon tedavisine başlanmasını öneriyor. Daha geç başlanan hormon tedavisininse olası riskleri arttırabileceği ifade ediliyor.

Bu araştırma, menopoz döneminde hormon tedavisinin Alzheimer üzerindeki uzun vadeli etkilerini anlamaya yönelik önemli bir adım olarak değerlendiriliyor.