'Mazlum ve mağdurların sokağa dökülmeyeceğini bildikleri için acımasızca zulmediyorlar'

Allah (cc) her peygamberi, cemaatine ve gelecek nesillere örnek ve rehber olarak göndermiştir.  Akıl ve irâdelerini yanlış kullanarak sapıklıktan, putlara tapmaktan kullarını kurtarmayı murad etmiştir. 

    

Cenâb-ı Hak, Kur’ân-ı Azîmüşşan’da zikredilen peygamberleri nazara vererek, bütün peygamberleri kendilerine inananlarla beraber, gelecek hayr-ul halef nesillere Hâkim-i Mutlak Allah’ı tanıtma, O’nun emir ve yasakları doğrultusunda hakkı temsil etmelerini sağlamaları için tavzif buyurmuşlardır.

   

Bütün semâvî kitapların ve bilumum peygamberlerin yegâne dâvâları, ‘Hâlık-ı Kâinatın tevhid gerçeğini, ulûhiyyyet ve vahdâniyyetini  ilân’dır. 

   

Hz.Âdem (as) şeytana, tûfan öncesi Hz.Nuh (as) yakınlarına ve cemâatine, Hz.İbrâhim (as) Nemrud’a ve putperestliğe, Hz.Mûsâ (as) şirk düşüncesini temsil eden Fıravun’a karşı aynı mücâdeleyi vermişlerdir.

   

Efendimiz Hz.Muhammed’den (sav) bir durak önce gelmiş Hz.İsa’yı (as) ve havârilerini de Kur’ân-ı Mûciz-ül Beyân nazara vermektedir. Havâriler, Allah’a teslimiyet içinde dine sâhip çıkmışlardır. 

   

Onlar, can ve mallarını, hak ve doğruluğuna inandıkları Hz.Îsâ’ya ve onun dâvetine fedâ etme pahasına, dünyânın her tarafına dağılıp insanlara Hakk’ı duyurmaya çalışmışlardır. Ne garib bir tecellidir ki, her dönemin tevhidi îlan eden peygambere ilk sâhip çıkanları, büyük çoğunluğu itibariyle  fakir ve garipler olduğu görülmektedir.

    

Kâinat  ve kâinattaki bütün varlıklar, emr-i İlâhi ile yüklenmiş oldukları misyonları itibariyle, tevhid hakîkatini ve  Allah’ın kelam sıfatının tecellisi bulunan Kur’an-ı Azîmüşşan’ın  ‘Kelâm-ı Ezelî’ olduğunu isbat ve ilân e